الگوبرداری از سازه های طبیعی در معماری

مسعود رنگ آمیز¹ سید پویا رحمانی²

1) دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، ایران -
2) دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(2icesconf.com)
چکیده :
چکیده: از ابتداي تمدن بشري، دنياي پر جاذبه طبيعي منبعي بسيار غني براي نوآوري و الهام بخشي بزرگ ترين نقاشان، مجسمه سازان، موسيقي دانان، فيلسوفان، شاعران، طراحان و مهندسان بوده است. دنياي طبيعي پيرامون ما در حال حاضر به سطح بالايي از توسعه در طول ميليون ها سال تکامل تدريجي خود رسيده است و دنياي امروز از دوران تغييرات طولاني عبور کرده تا به سطحي از زيبايي که ما امروزه آن را مي بينيم و درک مي کنيم، دست يابد. فرآيند خلق فرم هاي طبيعي که ما آنها را ذاتا زيبا مي ناميم، سير تحول طولاني داشته است که در طول ميليون ها سال اتفاق افتاده است. فرم هاي طبيعي در طول قرون متمادي براي رسيدن به راه حل هاي قابل قبول در برابر عوامل خارجي (اقليم، دسترسي به غذا، سرپناه و ...) توسعه يافته اند. تجزيه عوامل و محدوديت هاي عملکردي و سازه اي، بسياري از عوامل فوق الذکر را خلاصه مي سازد. نتيجه استفاده از فرم هاي طبيعي در طراحي معماري، دستيابي به طرحي عالي است که کارايي سازه اي، نيازهاي عملکردي و زيبايي شناسي در آن با يکديگر ترکيب شده اند. درس هايي که از طبيعت آموخته مي شوند و به طور مناسب به کار مي روند نه فقط «تقليد محض» از آن. در اين مقاله ابتدا سازه هاي موجود در طبيعت معرفي مي شوند و با بررسي نمونه هاي مختلف مانند درختان، پوسته تخم پرندگان، صدف هاي دريايي و ... مشابهت ها و تفاوت هاي دست ساخته هاي انسان با نمونه هاي طبيعي تحليل مي گردد. در ادامه استفاده طراحان از انواع فرم هاي طبيعي توضيح داده شده و در پايان نمونه طرح هاي موفق با استفاده از فرم هاي طبيعي تجزيه و تحليل مي گردد.
کلمات کلیدی : کلید واژه: ¬سازه طبيعي فرم هاي طبيعي فرم درختي کارايي سازه اي.