ارزیابی مکانگزینی پردیس دانشگاه هرمزگان بر اساس معیارهای مطرح در آمایش سرزمین
ارزیابی مکانگزینی پردیس دانشگاه هرمزگان بر اساس معیارهای مطرح در آمایش سرزمین
محمد احمدی1 عباس مرادی2
1) دانشجوی کارشناسی ارشد آمایش سرزمین دانشگاه هرمزگان-
2) استادیار گروه جغرافیا دانشگاه
محل انتشار :
دومین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(2icesconf.com)
چکیده :
دانشگاه یکی از مراکز آموزش عالی و ازجمله کاربریهای شهری محسوب میشود. مکانیابی دانشگاه بخشی از برنامهریزی جامع برای مؤسسات آموزش عالی است که بهمنظور بالا بردن کیفیت فضایی – مکانی، ظرفیت و امکانات توسعه دانشگاهها و تضمین انتخاب مکان آنها بر اساس اهداف و اولویتها صورت میگیرد. هدف کلی این پژوهش ارزیابی مکانگزینی پردیس دانشگاه هرمزگان با توجه به معیارهای مطرح در آمایش سرزمین میباشد. روش کار در این پژوهش استفاده از مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) میباشد. دادههای مورد استفاده در این تحقیق شامل دادههای مکانی مثل نقشهها و تصاویر ماهوارهای و دادههای غیرمکانی مثل پرسشنامه، جداول و نمودار میباشند. نتیجه نهایی نشاندهنده برتری و اهمیت معیارهای زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی در مکانیابی پردیسهای دانشگاهی میباشد و اینکه آنها مکمل همدیگر هستند که باید بیشتر به آنها توجه شود. نتایج این تحقیق بیانگر نامناسب بودن مکان دانشگاه هرمزگان ازنظر زیرمعیارهایی ازجمله: بافت خاک، پوششگیاهی، قرار گرفتن در مسیر رودخانه منتهی به دریا، سطح بالای آبهای زیرزمینی منطقه، هزینه حملونقل بالا برای افراد، فاصله زیاد با مراکز خرید و مراکز علمی دیگر، فاصله زیاد تا مراکز فرهنگی و مذهبی و نزدیک بودن به تالاب بینالمللی بندرعباس به میناب (تالاب شور شیرین) میباشد. اما در بعضی از زیرمعیارها این مکانیابی مناسب میباشد ازجمله: قیمت مناسب زمین در منطقه، فاصله از خط گسل و دسترسی به تأسیسات و تجهیزات (شبکه آب، برق)، خطوط ارتباطی. بهطورکلی این تحقیق نشاندهنده عدم توجه کافی به معیارهای زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی در مکانیابی پردیس دانشگاه هرمزگان میباشد.
کلمات کلیدی :
ارزیابی
مکانگزینی
آمایش سرزمین
ارزیابی چند معیاره
دانشگاه هرمزگان