بررسی ارتباط میان بازی کردن و افزایش سطح تعاملات اجتماعی کودک در فضاهای مرتبط با کودک

سید علیرضا حسینی پناه¹ آناهیتا زنده دلان²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، 1- گروه معماری ، علوم و تحقیقات خراسان رضوی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران. 2- گروه معماری ، واحد نیشابور ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران.
2) دکترای معماری ، عضو هیئت علمی گروه معماری ، واحد نیشابور ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران.

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(2icesconf.com)
چکیده :
شناخت دنیای پرتحرک و شاد کودک، گذشته از لذتی که می تواند داشته باشد، خود از جمله مسایلی است که پی ریزی جامعه ای انسانی نیاز فراوان بدان دارد. گذشته از پدران و مادران و مربیان که مستقیماً با کودکان سروکار داشته و نیاز فراوان به شناخت آنها دارند، دیگران نیز باید این گلهای باغ انسانی را بشناسند و بدانند که این موجودات زیبا، ساده و معصوم، درست از زمانی که قادر می شوند جمله ای را به درستی ادا کنند وارد دنیای دیگری می گردند. دنیای تفکر، اندیشیدن و ارتباط برقرار کردن که شناخت آن، عملی شایسته¬ی بررسی است. كودك در بازي كردن با ساير كودكان ياد مي‌گيرد كه چطور با بيگانه ها روابط اجتماعي برقرار كند و چطور مشكلاتي راكه اين نوع رابطه بوجود مي آورد حل كند. اين نكته حقيقت دارد كه كودك امكان دارد از طريق تماس با ساير كودكان درمدرسه ياد بگيرد كه چه نوع رفتار اجتماعي داشته باشد، ولي محيط مدرسه بر خلاف بازي آزادانه، موقعيت هاي كمي را براي رفتار اجتماعي در اختيار كودك قرار مي‌دهد. به ندرت خانه يا مدرسه راه كافي و مناسب براي ارضاي تمايل تماس هاي اجتماعي را به كودك مي‌دهد. روش پژوهش در این تحقیق، تحلیلی - توصیفی است. هدف از این پژوهش، شناخت و بررسی عوامل تاثیرگذار در فرایند بازی کودکان و ارتباط میان این موضوع با سطح مهارت های اجتماعی و توانایی برقراری ارتباط در آنها، در فضاهای مرتبط با خودشان می باشد. نکته حایز اهمیت، تعیین و شناخت عوامل و فاکتورهای تاثیر گذار در افزایش قدرت ارتباط میان کودکان در فضاهایی کودک محور مانند مهد کودک ها، کودکستان ها، دبستان ها و مجموعه های تفریحی بازی و سرگرمی می باشد.
کلمات کلیدی : ارتباط بازی کردن تعاملات اجتماعی کودکان فضاهای مرتبط با کودکان.