تحليل سياسي و حقوقي آثار ورود افغانستان به سازمان تجارت جهانی WTO

محبوبه خسرويان¹ مصطفي زمين پرداز²

1) دانشجوي كارشناسي ارشد حقوق تجارت بين الملل
2) دانشجوي دكتري مديريت صنايع

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی(2icmhconf.com)
چکیده :
افغانستان که یک کشور محصور در خشکی تلقی می‌شود، به صورت استراتژیک در قلب جاده ابریشم واقع است، موقعیتی که حتی امروز نیز می‌تواند به عنوان «قطب تجارت و حمل و نقل» آسیای مرکزی و آسیای جنوبی در نظر گرفته شود. رشد اقتصادی پایدار بدون یکپارچه شدن با اقتصاد جهانی به دست نخواهد آمد. استراتژی توسعه ملی افغانستان (ANDS) به طور صریح نقش تجارت را برای توسعه اقتصادی متذکر شده و تاکید کرده پیوستن افغانستان به اقتصاد جهانی یکی از اهداف اصلی توسعه این کشور بوده که اولین و مهم‌ترین قدم آن پیوستن به WTO خواهد بود. رشد اقتصادی و کاهش فقر اهداف اصلی استراتژی توسعه ملی افغانستان بوده که با تاکید بر بازار آزاد و اقتصاد وابسته به بخش خصوصی امکان‌پذیر خواهد بود.(1) لذا پژوهشگر در اين تحقيق بدنبال تاثير هاي پيوستن افغانستان به سازمان تجارت جهاني بعنوان عضو اصلي با توجه به موقعيت استراتژيك وجغرافيايي خود بوده و سعي بر يافتن علل و عوامل تاثير گذار در امور سياسي و اقتصادي كشور و رشد و توسعه احتمالي پس از اين تغييرات مي باشد. در نتیجه می‌توان گفت که با پیوستن کشورهای کم‌تر توسعه یافته مانند افغانستان، به سازمان تجارت جهانی بیشترین سود نصیب کشورهای توسعه یافته می‌شود چون کشورهای توسعه یافته در مزیت نسبی از نگاه تولیدات و قدرت اقتصادی نسبت به کشورهای کم‌تر توسعه یافته قرار دارند. پیوستن کشورهای مانند افغانستان به این سازمان زمانی موثر است که صنایع داخلی به‌صورت نسبی قدرت رفع نیازمندی بازارهای داخلی را داشته باشد و از نگاه کیفیت حداقل با تولیدات منطقه رقابت نمايد. پیوستن بدون تقویه قبلی بنگاه‌های داخلی اشتباه بوده و زیان‌های کلانی را متوجه اقتصاد می‌سازد.
کلمات کلیدی : حقوق تجارت ؛ سازمان تجارت جهاني ؛ اقتصاد ؛استراتژي