رابطه بين مهارتهاي اجتماعي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان متوسطه اول شهرستانهای لامردومهر

خلیل فروتن¹ سیداحمدهاشمی² عباس قلتاش³ صغری نوروزی⁴ سمیه خلوتی جابری⁵

1) دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاداسلامی لامرد،دبیرآموزش وپرورش فارس
2) دکترای برنامه ریزی درسی عضوهیات علمی دانشگاه آزاداسلامی لامرد
3) دکترای برنامه ریزی درسی عضوهیات علمی دانشگاه آزاداسلامی مرودشت
4) دبیراموزش وپرورش فارس
5) دانشجوی ارشدبرنامه ریزی درسی دانشگاه ازادمرودشت،دبیرآموزش وپرورش فارس

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی(2icmhconf.com)
چکیده :
چكيده اين تحقيق جهت بررسي رابطه بين مهارتهاي اجتماعي و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان سوم راهنمايي و نيز دستيابي به ميزان رشد مهارتهاي اجتماعي دانش‌آموزان انجام شده است.تعداد 200 نفرازدانش‌آموزان دختر و پسرشهرستانهاي لامرد و مهررا نمونة‌ آماري تشكيل داده‌اند. كه با استفاده از مقياس رشد مهارتهاي اجتماعي وايتزمن ارزيابي شدند. و از روش ضريب همبستگي پيرسون رابطه بين اين دو متغير بررسي گرديد.ضريب همبستگي بدست امده بين اين دو متغير 043/0 درصد بود كه نشان داد كه رابطه معني‌داري بين رشد اجتماعي دانش‌آموزان سوم راهنمايي با پيشرفت تحصيلي آنان وجود ندارد. بدين معني كه مسأله رشد مهارتهاي اجتماعي در آموزش و پرورش تاحدودي بيگانه مي‌باشد و همگام با پيشرفت تحصيلي ، رشد اجتماعي تكامل نيافته است. به تعبيري آموزش و پرورش در بعد مهارتهاي اجتماعي موفق عمل نكرده است.از سويي ديگر آمارهاي توصيفي نشان داد كه شاخص‌هاي رشد اجتماعي در اين تحقيق نظير، استقلال اعتماد به نفس، ميانه‌روي، سازگاري اجتماعي، احساس مسؤليت، آينده نگري، خوش بيني در سطح بالايي قرار ندارند. در مجموع شاخص ميانه روي با 49 درصد بالاترين رشد را داراست و اعتماد به نفس با 35 درصد پايين‌ترين رشد را دارد.
کلمات کلیدی : کلیدواژه ها: 1) رشد اجتماعي : در اين تحقيق رشد اجتماعي بر اساس مقياس وایتزمن ارزیابی می شود. 2) پيشرفت تحصيلي : بر اساس معدل كل پايان سال تحصيلي (خرداد 94) آزمودنيها محاسبه مي‌شوند . 3) دانش‌آموزان : منظور كليه بچه‌هايي كه در دوره منوسطه اول مشغول به تحصیل هستند.