بررسي رابطه ي بين اتوماسيون اداري و تصميم گيري مشاركتي با مديريت بحران در بيمارستان هاي آموزشي كرمان

محمدرضا امیراسماعیلی¹ سکینه نخعی عبدل آبادی²

1) دكتراي مديريت خدمات بهداشتي و درماني، استادیاردانشگاه علوم پزشکی کرمان
2) کارشناس ارشدمدیریت دولتی ،دانشگاه آزاداسلامی واحدرفسنجان

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی(2icmhconf.com)
چکیده :
هدف این پژوهش، بررسي رابطه ي بين اتوماسيون اداري وتصميم گيري مشاركتي بامديريت بحران دربيمارستانهاي آموزشي كرمان درسال 1394 می‌باشد. مطالعه حاضربااستفاده ازمطالعات توصیفی وروش همبستگی دریک نمونه ازكارمندان رسمی شاغل دربيمارستانهاي آموزشي كرمان انجام شد. جمع آوری اطلاعات ازسه پرسشنامه صورت گرفته که روایی پرسشنامه اتوماسیون اداری 88 صدم،میزان روایی تصمیم گیری مشارکتی 92 صدم و میزان روایی مدیریت بحران 94 صدم میباشد. پایایی پرسشنامه هانیزازروش آلفای کرونباخ به ترتیب 81 صدم، 95 صدم و 95 صدم بدست آمد. جهت توصیف داده های جمع آوری شده ازآزمون های آماری استفاده شده است. همچنین برای بررسی نرمال بودن متغیرهاازآزمون کولموگوروف-اسمیرنوف یک نمونه‌ای استفاده شده است و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که که بين اتوماسيون اداري و مولفه های آن(کیفیت عملکرد سیستم) با مديريت بحران رابطه مستقیم وجود دارد. ولی بين کیفیت اطلاعات سیستم و تعامل کاربران با سیستم بامديريت بحران رابطه وجود ندارد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بين تصمیم گیری مشارکتی و همفكري وهمكاري و شركت دادن افراددرتصميم گيري ومديريت بحران رابطه مستقیم وجود دارد ولی بين دعوت ازکارکنان برای ارائه نظریه ها وپیشنهادها وتسهیم و به اشتراک گذاری دانش توسط اعضا با مديريت بحران رابطه وجود ندارد.
کلمات کلیدی : اتوماسيون اداري تصميم گيري مشاركتي مديريت بحران