بررسی رابطه بین امید به زندگی و سلامت عمومی با اضطراب مرگ بر بیماران مبتلا به ایدز در شهر تهران

مهدی قربانخانی¹ میثم رضایی² ارمغان عزلتی دوست³

1) دانشگاه تهران
2) دانشگاه شهید بهشتی
3) دانشگاه پیام نور

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی(2icmhconf.com)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین امید به زندگی و سلامت عمومی با اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به ایدز در شهر تهران انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بیماران مبتلا به ایدز شهر تهران که در تراز سنی 18-45 سال قرار داشتند تشکیل می دهد. نمونه این پژوهش شامل 100 نفر (90 نفر مرد و 10 نفر زن ) می باشد که در فاصله زمانی تیر تا مهر ماه 1390 برای درمان و مشاوره به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کردند و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1370) با ضريب پايايي بازآزمايي مقياس83/0 و روايي همزمان آن بر اساس همبستگي با مقياس اضطراب آشکار 27/0 و با مقیاس افسردگی 40/0 گزارش شده است. امید به زندگی حلاجیان (1389) ضریب پایایی کل این پرسشنامه برابر با 92% است و حلاجیان (1389) اعتبار این شاخص را از طریق محاسبه آلفای کرونباخ به ترتیب برای کل نمونه، آزمودنی های دختر و آزمودنی های پسر (89%،94%،92%) به دست آورد. سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) می باشد. روش تحقیق از نوع همبستگی و روش آماری آن تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی پیرسون می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که اضطراب مرگ همبستگی معنی دار با امید به زندگی و سلامت عمومی دارد. به بیان دیگر اضطراب مرگ با امید به زندگی و سلامت عمومی ارتباط دارد.
کلمات کلیدی : اضطراب مرگ امید به زندگی سلامت عمومی