بررسی سیستم FMEA در صنعت و ارائه راهکارهایی جهت کاهش خرابیها و نگهداری بهینه تجهیزات و افزایش کیفیت خروجی

هادی دیوسالار¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع گرایش سیستم و بهره وری دانشگاه علوم و فنون مازندران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مـــدیـــریــــت و مهندسی صنایع(2icmi.com)
چکیده :
تولید محصول با کیفیت بالا و عاری از عیب در هر صنعتی به عنوان اهداف استراتژیک و جزء امتیازات و اعتبارات درآن شرکتها و صنایع محسوب می شود ، که هر مجموعه تولیدی سعی دارد در دستیابی بازار رقابت جهانی سهم به سزایی داشته باشد این در حالی است که خط تولید ما به خوبی کار بکند و شکست ها و آسیب ها و خرابیها کمتر باشد . در این مقاله تلاش کردیم فرآیند تولید و عواملی که درکمیت و کیفیت تولید تاثیر گذار می باشند را شناسایی کرده و درجه تاثیرگذاری آنها را محاسبه و اولویت بندی کرده و با بررسی کارشناسانه و استفاده از دست اندرکاران بخشهای مختلف که در این مجموعه تولیدی سروکار دارند ( واحد کنترل کیفیت ، نت ، حوزه تولید ، اپراتورها ، حوزه فنی ، ...) وهمفکری افراد متخصص و با تجربه ، خرابیها وعوامل خرابیها و اثرات ناشی از آنها را آنالیز کرده وبا ارائه راهکارها و با پیاده کردن این راهکارها و انجام اقدامات لازم و با پیگیری روند تولید و توقف ها ومقایسه با قبل به این نتیجه می رسیم که آیا تاثیر گذار بوده یا نه و درصورتیکه تاثیر گذار بوده بایستی میزان کیفیت و کاهش ضایعات و جذب مشتری و ... روند رو به رشد داشته باشد . تحقیقی که تهیه شده در واقع با پژوهش و بررسی بر روی تجزیه و تحلیل خرابیها و آسیبهای که در فرایند تولید بوجود می آید و تاثیراتی که در مجموعه تولید و در نهایت بر روی محصول (خروجی ) می گذارد ، یعنی با اجرای سیستم FMEA و محاسبه درجه ریسک پذیری(RPN) ، ابتدا خرابیها را اولویت بندی کرده و با استفاده از تکنیک RPN که به ما نشان می دهد کدام مورد خطر پذیری بالاتری دارد و باید زودتر از بقیه مورد بررسی قرار گیرد که اگر اقداماتی انجام نگیرد ، شاید میزان اثرات ناشی از آن خرابیها بسیار بالا بوده که هیچ راهی برای برگشت و جبران وجود نداشته باشد. لذا تیمی ( کارگروهی ) متشکل از افراد متخصص و با تجربه در آن زمینه کاری مرتبط با تشکیل جلسات و با بحث و بررسی و تبادل نظر در مورد آن موضوع ، علل و عوامل خرابیها را شناسایی و در نتیجه با در نظر گرفتن شدت خرابی یعنی RPN بالا ، اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه را ارائه داد ه و در حقیقت با اجرای سیستمTPM یعنی نگهداری و تعمیرات سود مند و جامع و پیگیری انجام گرفتن اقدامات تعریف شده توسط کمیته TPM و نهایتاً پس از اجرای اقدامات پیشنهادی مجدداً با بررسی فرآیند تولید و در صورت اتفاق افتادن خرابیها ، مقادیر شدت وقوع و تشخیص را ارزیابی کرده و درجه ریسک پذیری را محاسبه و با قبلی مقایسه می کنیم که آیا نسبت به قبلی تغییر داشته و آیا اقدامات پیشنهادی کارگروه تاثیر گذار بوده یا نه .
کلمات کلیدی : آنالیز حالات بالقوه خرابیها - درجه ریسک پذیری – شدت – تشخیص – وقوع - اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه – نگهداری و تعمیرات سودمند و جامع