رویکرد طراحی پایدار برای تقویت کانسپ های قطعات پلاستیکی با کمک روش TRIZ، بدون تجزیه و تحلیل تناقضات مهندسی مربوطه
رویکرد طراحی پایدار برای تقویت کانسپ های قطعات پلاستیکی با کمک روش TRIZ، بدون تجزیه و تحلیل تناقضات مهندسی مربوطه
سمیرا مقدسیان 1
1 ) فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته ی طراحی صنعتی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)،
محل انتشار :
یازدهمین کنفرانس بین المللی راهکارهای نوین در مهندسی، علوم اطلاعات و فناوری در قرن پیش رو(icietconf.com)
چکیده :
در طراحی پلاستیک ، قوانین مختلف طراحی به شدت بر انتخاب طراح تأثیر می گذارد ، با این حال ، درجه تسلط بر دانش فن آوری های تولید تأثیر عمیق تری بر روی پروژه ها از نظر رویکردهای پایدار دارد. متأسفانه ، به دلیل عدم یافته های طبقه بندی شده از عوامل چالش برانگیز در اکودیزاین در جهت تولید محصولات پلاستیکی ، کانسپت های مورد نیاز با فاکتورهای استاندارد بدست نمی آیند. بنابراین ، در این مطالعات سعی شد با کمک برخی از این محدودیت ها و فاکتورهای استخراج شده از منابع و به کمک یکی از متدهای قدرتمند یعنی نظریه روش حل مسئله اختراعی ،(TRIZ) ، تکنیک های حلال مسئله را با چند فاکتور (ابزارهای) موثر طراحی ترکیب کنیم. لذا سعی شده است نشان دهیم که این محدودیت ها(فاکتور)، چگونه با جدول تناقضات مهندسی این روش ابتکاری ارتباط دارد. لازم است تاكید شود در این مقاله، هیچ تلاشی برای تجزیه و تحلیل تناقضات نشان شده، صورت نگرفته است، زیرا هر محصولی از نظر عملکرد، دارای مشخصات و الزامات ساستینبل مختص به خود است. یقینن با استفاده از نرم افزارهای آنالیز مربوطه، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.
کلمات کلیدی :
پروسه ی تزریق پلاستیک
طراحی قالب
طراحی کانسپت محصول
روش تریز
جدول تناقضات مهندسی