استفاده از نشانه های کمک دیداری در محیط آموزشی به منظور یادگیری بهتر کودکان اوتیستیک

استفاده از نشانه های کمک دیداری در محیط آموزشی به منظور یادگیری بهتر کودکان اوتیستیک

غزال محمودی1 لیلا مدقالچی2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری،موسسه آموزش عالی سراج واحد تبریز
2) استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز،

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
اوتیسم نوعی اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی بروز می دهد و این بیماری با تاثیر بر مغر کودکان،رفتارها و مهارت های اجتماعی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد، اوتیسم معمولا تا ۳ سالگی کشف می شود. ویژگی ها و خصوصیات دانش آموزان مبتلا به اوتیسم تاثیر بسزایی بر روش و توانایی یادگیری آنها در محیط دارد. دانش آموزان اوتیستیک هنگام فراگیری مطالعه با چالش هایی نظیر مشکل دقت کردن، نداشتن انگیزه و مشکل در زمینه رمز گشایی واژه رویرو می شوند.طراحی محیط آموزشی برای کودکان اوتیستیک به مراتب بیشتر از چیدن میز و صندلی است؛ نیاز است که روی محیط یادگیری آن ها به عنوان مولفه ی اصلی دقت لازم و برنامه ریزی دقیق شود. هدف از این مقاله استفاده از نشانه های کمک دیداری در محیط آموزشی برای کودکان مبتلا به اوتیسم است.نشانه های کمک دیداری و تصویری باید به طور واضح و کامل در دسترس باشند تا بتوانند محیط مناسبی برای یادگیری دانش آموزان فراهم آورند. روش اجرای این پژوهش به صورت اسنادی توصیفی و تحلیلی می باشد و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.
کلمات کلیدی : نشانه های کمک دیداری محیط آموزشی یادگیری کودکان اوتیسم