مکانیابی سلسله مراتبی مراکز خدمات پزشکی اضطراری 4 سطحی در شرایط عدم قطعیت با استفاده از الگوریتم ژنتیک

پریسا الهامی¹ مسعود ربانی² مهدی بشیری³

1) کارشناس ارشد مهندسی صنایع گرایش صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تهران،
2) استاد مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تهران، ایران،
3) استاد مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شاهد، ایران،

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و تکنولوژی - هامبورگ(germanconf.com/2nd)
چکیده :
در این مقاله سه حوزه مختلف (مکان‌یابی، سلامت، تئوری صف) مورد بررسی قرار گرفته است. مدل مساله یک مدل تک هدفه است که هدف آن کاهش زمان انتظار بیمار در صف و زمان تکمیل همه‌ی فعالیت‌های بیمار است. در این مساله هر آمبولانس به عنوان یک خدمت‌دهنده در نظر گرفته می‌شود. هر بیمار در ابتدا با مرکز آمبولانس تماس می‌گیرد. بر اساس آماده سرویس‌دادن تسهیلات مختلف در سایت‌های مورد نظر، و در دسترس‌بودن آمبولانس به بیماران سرویس داده می‌شود. ممکن است گاها در همان مکان مشکل بیماران حل شود، یا اینکه لازم باشد بیمار از محل مورد نظر به تسهیلات انتقال یابد، ما در این مساله بیماران را به دو دسته، بیماران با شدت بیماری شدید و معمولی تقسیم کرده‌ایم، که بیماران با شدت بیماری شدید حتما باید به بیمارستان انتقال پیدا کنند و به بیماران با شدت بیماری معمولی در همان محل سرویس داده می‌شود. برای مدل ارائه‌شده در این مقاله الگوریتم فراابتکاری نیز طراحی شده است. الگوریتم مربوطه بر پایه الگوریتم ژنتیک پی‌ریزی شده است. جهت بررسی کارایی الگوریتم موردنظر یک سری مسائل استاندارد موجود برای مسائل مکان‌یابی توسط این الگوریتم حل شده است. نتایج عددی به دست آمده از حل مدل، کارایی نسبی الگوریتم ارائه شده را در مقایسه با روشهای استاندارد برا ی حل مسائل برنامهریزی خطی ترکیبی نشان می‌دهد.
کلمات کلیدی : مکان‌یابی کاهش زمان انتظار بیمار تئوری صف الگوریتم ژنتیک