اثر بخشی آموزش روایت درمانی بر کاهش ا فسردگی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر نجف آباد در سال تحصیلی 97- 96

اثر بخشی آموزش روایت درمانی بر کاهش ا فسردگی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر نجف آباد در سال تحصیلی 97- 96

راضیه ذبحی1 فاطمه رضایی2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره وراهنمایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحدخمینی شهر،ایران
2) استادیار گروه روانشناسی و عضو هیأت علمی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحدخمینی شهر، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری(iscps.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی اموزش روایت درمانی بر کاهش افسردگی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر نجف اباد در سال تحصیلی 97-96 انجام شده است؛طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون وپس آزمون وروش نمونه گیری دردسترس می باشد.ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه افسردگی بک بوده وجامعه آماری این پژوهش شامل ،کلیه دختران دانش آموز در12 مدرسه مقطع متوسطه اول شهر نجف آباد که در سال تحصیلی97-1396مشغول به تحصیل بودنند . برای انجام این پژوهش از بین دانش آموزانی که در پرسشنامه افسردگی بالاترین نمره را دریافت نموده بودند؛ تعداد 30 نفربه صورت تصادفی در در دو گروه آزمایش و گروه گواه جای گرفتند پس از آموزش روایت درمانی برای گروه آزمایش ،متغیرهای افسردگی در هر دو گروه، مورد اندازه گیری قرار گرفت. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده برای بررسی فرضیه های پژوهش مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد روایت درمانی بر کاهش افسردگی دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه موثر نبوده است (p>0/05).
کلمات کلیدی : اثربخشی روایت درمانی افسردگی.