اثربخشی آموزش شناختی – رفتاری و و دارو درمانی بر میزان پرخاشگری زندانیان

ارام پزشکی آلمانی¹ پگاه نوذری²

1) دانش آموخته کارشناسی ارشد ، روانشناسی بالینی ، دانش آزاد اسلامی واحد تنکابن
2) دانش آموخته کارشناسی ارشد ، روانشناسی عمومی ، دانش آزاد اسلامی واحد سمنان

محل انتشار : اولین کنفرانس روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری(iscps.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخش آموزش شناختی -رفتاری و دارو درمانی بر میزان پرخاشگری زندانیان زن شهر تنکابن انجام شد.جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 200 نفر از مدد جویان زندانی زن شهر تنکابن بود. که بر اساس جدول مورگان 127 نفر به عنوان نمونه انتخاب که پس از اجرای پرسشنامه پرخاشگری 80 نفر دارای بالا ترین پرخاشگری بودند که از این افراد تعداد 45 نفر از زندانیان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند که 30نفر به عنوان گروه آزمایش ( گروه آزمایش 1و2 ) و15نفر به عنوان گروه کنترل در پژوهش شرکت کردند.گروه آزمایش در 10 جلسه به مدت 4 ماه آموزش و دارو دریافت کردند و گروه کنترل هیچ آموزش و دارویی دریافت نکردند . پس از اتمام برنامه آموزشی و دارو درمانی پس آزمون برای هر سه گروه اجرا شد و نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش شناختی - رفتاری و دارو درمانی در گروه آزمایش بر میزان پرخاشگری در سطح p<0/01 معنادار بوده است .بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش شناختی- رفتاری و دارو درمانی بر کاهش پرخاشگری زندانیان زن موثر است.
کلمات کلیدی : آموزش شناختی- رفتاری دارو درمانی پرخاشگری