تاثیر آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان

خدیجه مظاهری¹ محمد اسماعیل ابراهیمی² داود جعفری³

1) کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه علوم انسانی، دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان، ایران؛ مددکار کمیته امداد اداره 3 همدان
2) استادیار و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، ایران
3) استادیار و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری(iscps.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان انجام شد. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل نابرابر و از نوع پژوهش‌هاي مداخله‌اي بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار کمیته امداد امام خمینی (ره) در شهر همدان که تعداد کل آنها 6604 بود. همچنین نمونه آماری در مرحله اول به روش نسبی بود که به تعداد 30 نفر انتخاب شدند، سپس در مرحله دوم به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش با تعداد هر کدام 15 نفر انتخاب شدند. خودکارآمدی در ‌این پژوهش توسط پرسشنامه شرر و مادوکس (1982) مورد سنجش قرار گرفت. اعتبار این پرسشنامه در بررسی اصغر نژاد، احمدی قطب الدینی، فرزاد، خداپناهی (1385) 83/0 گزارش شده است. آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی نیز شامل هشت جلسه آموزشی و با تکرار دو جلسه در هفته و به مدت دو ساعت بر اساس بسته آموزشی خدایاری فرد و همکاران (1395) بود. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس به توسط انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر همدان تاثیر داشت. از طرفی آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی بر ابعاد خودکارآمدی از جمله میل به آغازگری، میل به گسترش تلاش و مقاومت و رویارویی با موانع تاثیر گذاشت.
کلمات کلیدی : آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگری گروهی خودکارآمدی میل به آغازگری