بررسی و مطالعه آزمایشگاهی مقاومت چسبندگی میان بتن الیافی پلی پروپیلن با میلگرد فولادی بدون آج با سه قطر تحت آزمایش بیرون کشیدگی (Pull-out Test)

سید محمد موسوی خطیر¹ محسن نوتراش²

1) آموزشکده فنی و حرفه ای سما ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل ، بابل ، ایران مدرس آموزشکده فنی و حرفه ای سما بابل، کارشناس ارشد سازه،گروه عمران
2) بازرس عمرانی شهرداری فریدونکنار ، کارشناس مهندس عمران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف(sharifsecm.ir)
چکیده :
بررسی چسبندگی بین سطح میلگردها و بتن، زمانی است که در آزمایشگاه های بتن راهی را برای بررسی بیشتر پژوهشگران گشوده است. الیاف پلی پروپیلن به عنوان افزودنی، جهت مسلح نمودن انواع بتن و مخلوط های سیمانی و گچی مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف الیاف پلی پروپیلن، باعث افزایش مقاومت خمشی، کششی، برشی و سایشی در بتن الیافی می شود. در این آزمایش ارزیابی آزمایشگاهی مقاومت چسبندگی (Bond Strength) با توجه به اندرکنش میان سطح میلگرد فولادی بدون آج با قطرهای مختلف و بتن الیافی پلی پروپیلن صورت گرفته است که با آزمایش بیرون کشیدگی میلگرد با قطرهای 8 ، 10 و 12 میلیمتر از 6 نمونه استوانه ای 300×150 میلیمتر در آزمایشگاه انجام شده است. در هر قطر 2 نمونه ساخته و پس از 28 روز عمل آوری، آزمایش بیرون کشیدگی میلگرد انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که مقاومت چسبندگی میلگردهای فولادی بدون آج و بتن الیافی پلی پروپیلن کمتر از مقاومت چسبندگی میلگردهای فولادی آج دار با بتن معمولی میباشد. همچنین با افزایش قطر میلگرد، مقاومت چسبندگی میان بتن الیافی پلی پروپیلن و میلگردهای فولادی بدون آج، 0.26 درصد کاهش می یابد.
کلمات کلیدی : بیرون کشیدگی بتن الیافی پلی پروپیلن میلگرد فولادی بدون آج مقاومت چسبندگی اندرکنش