آسیب شناسی و طرح مرمت معماری در جهت پایداری بناها و بافت های تاریخی با رویکرد نانوتکنولوژی

مرضیه تائبی¹

1) کارشناسی ارشد مرمت و احیا بناها و بافتهای تاریخی. آموزشکده فنی حرفه ای سما. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان) .

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی مهندسی، تکنولوژی و علوم کاربردی - نیوزلند(etas2019.com)
چکیده :
فرسودگی یکی ازمهمترین مسائل مربوط به فضای شهری روستایی و کالبد یک ساختمان است که باعث بی سازمانی عدم تعادل ، عدم تناسب و بی قوارگی میشود. فرسودگی عاملی است که باکاهش عمر اثر و با شتابی کم و بیش تند باعث حرکت به سوی نقطه پایانی اثرمیگردد این فرسودگی با عوامل مخل و آسیب رسان همراه بوده که بیشترین تاثیرات را برروی کالبد می گذارد. درمحیط های شهری و روستایی بناها و بافت های با ارزش قدیمی وجود دارد که با این عوامل آسیب رسان درگیر هستند و مداخلات در جهت جلوگیری ازعامل تخریب به دو صورت امکان پذیرمیگردد. مداخله در قسمتی از پیکره بنا و تغییر در روند تاثیر گذاری پدیده ها و عوامل فرساینده در بناهای تاریخی عواملی طبیعی و انسانی موجب ایجاد عدم تعادل گردیده است که این امر آسیب ها و عارضه هایی را موجب شده و از طرفی عدم توجه به مرمت های اصولی و فنی در سطوح مختلف نیز موجب بدقوارگی های دربنا گردیده است. تکنولوژی همواره جزجدایی ناپذیر معماری است و آن زمان که درجایگاه مناسبش قرارگیرد میتواند رشد و اعتلای معماری را سبب شود و از آنجایی که هدف معماری پایدار، صرفه جویی در مصــرف انرژی، کاهش منابــع تجدید ناپذیر، تقویت و افزایش عمر بنــا، کاهش آلودگی های زیســت محیطی و نیز کاهش هزینه ها است، لذا با اســتفاده از فناوری نانــو در معماری و کمک به ســاخت موادی با ویژگی ها و کاربردهای یاد شــده، میتوان انتظار داشت که مواد و مصالح را به گونه ای اقتصادی تولید و از منابع طبیعی کمتر برداشت نمود.
کلمات کلیدی : فرسودگی آسیب شناسی مرمت معماری پایدار نانو تکنولوژی