مدیریت ایده پردازی و نقش آن در تحول مهندسی معماری

سمیه رضایی خبوشان¹

1) دانش آموخته مقطع دکتری مدیریت اجرایی

محل انتشار : کنگره بین المللی علوم و مهندسی ژاپن - TOKYO(tuicet.com)
چکیده :
از مهمترین مسائلی که همواره در مطالعات نظری معماری مطمح نظر بوده است شناخت جایگاه ایده به مثابه بذر اولیه و کانسپت همچون نتیجه گسترش ایده می باشد. کانسپت؛ عاملی است برای تحقق و معنادار کردن ایده که در نهایت به امرِایده آل و محصول نهایی و قطعی می انجامد. به همین خاطر به نظر می رسد که کانسپت به نوعی همان تاکتیک باشد؛ که تکنیک ازپس آن می آید. ایده پردازی از مهمترین بایسته های معماری امروز محسوب می شود. اما متأسفانه معماری معاصر ما از فقر و برهوت ایده پردازی دررنج است و این خود نشان از تقلیلِ نگاه ما نسبت به معماری دارد که آن را تا حد ساختمان سازی تقلیل داده ایم. از جمله مواردی که در این زمینه می توان نام برد عدم شناخت معماران ما به ماهیت ایده و برآمدگان آن است. نوعاً شناخت ایشان از ایده چندان ژرف به نظر نمی رسد این در حالی که باکاوش در عمق و اطراف ایده می توان به حوزه های مفهومی نوینی ورود پیدا کرد . ازجمله مواردی که قادراست تا این مهم را تداوم بخشیده و به مطالبه ای مستمرتبدیل سازد مدیریت ایده پردازی است.این نوع مدیریت با وضع سازو کارهایی منطقی و کاربردی، رویکردی تحول خواهانه به مهندسی معماری دارد.
کلمات کلیدی : مدیریت. ایده پردازی. تکنولوژی. معماری. ایده جویی. ایده یابی