مقایسه تاثیر انواع پوزولان بر روند خودترمیمی بتن

وحید نعمت¹ مصطفی نوری² هوشنگ دباغ³

1) دانشجویی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه کردستان، ایران -
2) دانشجویی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه کردستان، ایران -
3) استادیار عمران گرایش سازه، دانشگاه کردستان، ایران -

محل انتشار : کنگره بین المللی علوم و مهندسی ژاپن - TOKYO(tuicet.com)
چکیده :
بتن از پر کاربردترین مصالح ساختمانی بوده که مواد اولیه آن ارزان و در دسترس می‌باشند. این ماده با وجود مزایای بسیاری که دارد، دارای معایبی از جمله وزن سنگین و مقاومت کششی بسیار پایین می باشد. وزن سنگین و مقاومت کششی پایین بتن، به ترتیب باعث افزایش هزینه و ایجاد ترک در آن می شوند. همین مسائل سبب شده است که مهندسین به دنبال راه حلی برای این مشکلات باشند. استفاده از پوزولان ها و جایگزینی آن ها با درصدی از سیمان موجود در بتن، مقدار دی اکسید کربن ناشی از تولید سیمان را کاهش داده و برای محیط زیست مناسب می باشد. همچنین این امر باعث کاهش وزن بتن می شود، زیرا پوزولان ها سبک تر از سیمان می باشند. روش خودترمیم، یکی از جدیدترین روش های ترمیم ترک های ایجاد شده در بتن می باشد. در این روش از سویه های باکتریایی برای ترمیم ترک ها استفاده می شود. به این صورت که پس از ایجاد ترک در بتن و به محض ورود آب به داخل آن، باکتری های موجود در بتن فعال شده و شروع به تولید رسوباتی از جنس کربنات کلسیم می کنند. این رسوبات، ترک های ریز درون بتن را پر می کنند. از مزایای روش خودترمیم می توان به مواردی همچون عدم دخالت و خطای نیروی انسانی، افزایش پایایی و دوام بتن، و کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری پس از ساخت اشاره کرد. بنابراین جهت کاهش وزن بتن و جلوگیری از گسترش ترک در آن، می توان از پوزولان ها و سویه های باکتریایی استفاده کرد که این مسئله در ادامه به طور مفصل توضیح داده خواهد شد.
کلمات کلیدی : مقاومت کششی ترک پوزولان خودترمیم سویه های باکتریایی کربنات کلسیم