بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کاهش حساسیت بین فردی دانش آموزان نارساخوان

روح الله درخشان فر¹ ابراهیم بوعذار² احسان پادروند³

1) نویسنده مسئول): کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز)
2) کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز
3) کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

محل انتشار : همایش بین المللی کودکان استثنایی(peec-uma.ir)
چکیده :
هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کاهش حساسیت بین فردی دانش¬آموزان نارساخوان شهر رامهرمز بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر دارای اختلال نارساخوانی در مقطع راهنمایی در سال تحصیلی 99-98 تشکیل دادند. از بین جامعه آماری تعداد20 دانش آموز دارای اختلال نارساخوانی به شیوه در دسترس انتخاب و در ادامه تمامی آنان به روش نمونه گیری تصادفی در قالب دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش در قالب 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت اما گروه گواه آموزشی را دریافت نکردند. به منظور جمع آوری داده¬های پژوهش از آموزش مثبت اندیشی و حسایت بین فردی استفاده شد. داده¬های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج نشان داد که آموزش مثبت¬اندیشی در کاهش حساسیت بین فردی گروه آزمایش موثر بوده است (P<0/05). نتیجه¬گیری: با توجه به یافته¬های این پژوهش می¬توان گفت که آموزش مثبت اندیشی یکی از روش های درمان موثر در کاهش حساسیت بین فردی دانش آموزان با اختلال نارساخوانی است
کلمات کلیدی : مثبت اندیشی حساسیت بین فردی دانش آموزان نارساخوان