هیدروژن سبز، تمدنی نو در انرژی تجدیدپذیر
هیدروژن سبز، تمدنی نو در انرژی تجدیدپذیر
ابراهیم مهدی پور فرزین1 سمیه مهدی پور فرزین2
1) کارشناسی ارشد مهندسی برق - قدرت،
2) کارشناسی ارشد آمار اقتصادی - اجتماعی،
محل انتشار :
دومین کنگره بین المللی علوم و مهندسی - پاریس(parisconf.com)
چکیده :
امروزه تولید هیدروژن عاری از کربن، از انرژیهای تجدیدپذیر میتواند به عنوان تمدنی نو در این صنعت مطرح شود. از طرفی روند تولید کربن در سطح جهانی رو به افزایش است، به طوری که انتشار کربن مربوط به انرژی، دو سوم از انتشار گازهای گلخانهای جهانی را تشکیل میدهد. اکنون یک عامل انرژی لازم است تا ارتباط بین رشد اقتصادی و افزایش انتشار کربن را کاهش دهد. اینجاست که تولید هیدروژن سبز میتواند وارد معادله انرژی تجدیدپذیر شود. هیدروژن میتواند بخشی از تلاشهای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در دهههای آینده باشد و نه فقط به عنوان یک فناوری ممکن برای آینده بلکه به عنوان یک فناوری موفقیت آمیز که اکنون در حال عمل است در سطح جهانی اجرا شود. هدف این مقاله کاهش انتشار گازهای گلخانهای از جمله کربن و تجزیه و تحلیل مسیرهای بالقوه به سمت آینده انرژی پاک با قابلیت هیدروژن است. به همین منظور این مقاله چشم انداز عمیقتری در مورد رابطه بین هیدروژن و انرژی تجدیدپذیر را به چالش کشیده است و همچنین اقتصاد عرضه هیدروژن با توجه به هزینههای سریع در حال سقوط از تجدیدپذیر و نقش هیدروژن در انتقال انرژی و همچنین ملاحظات استراتژیک و برنامههای کاربردی را ارائه میدهد.
کلمات کلیدی :
انرژی تجدیدپذیر
هیدروژن سبز
دی اکسید کربن
ملاحضات استراتژیک