کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در BCI

علیرضا کیانفر1

1) دانشجوی کارشناسی مهندسی برق دانشگاه فنی مهندسی بویین زهرا ، ایران

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم و مهندسی - پاریس(parisconf.com)
چکیده :
هدف فناوری BCI این است که یک راه ارتباطی جدید برای افراد معلول (فلج) ایجاد کند به طوری که افراد هیچ وابستگی‌ای به کنترل عضلات نداشته باشند. (Wadsworth Center) BCI یک سیستم عصبی مرکزی (CNS) با خروجی جدید فراهم می کند که نه عصبی عضلانی و نه هورمونی است. BCI سیستمی است که فعالیت سیستم عصبی را اندازه گیری می کند و آن را به خروجی مصنوعی تبدیل می کند که میتواند خروجی طبیعی CNS را جایگزین (replace) ، بازگرداندن (restore) ، تقویت (enhance) ، مکمل (supplement) یا بهبود (improve) دهد و در نتیجه، تعاملات بین CNS و محیط داخلی و خارجی را تغییر می دهد . شبکه‌های عصبی مصنوعی یا شبکه‌های عصبی صناعی (Artificial Neural Networks - ANN) یا به زبان ساده‌تر شبکه‌های عصبی سیستم‌ها و روش‌های محاسباتی نوین برای یادگیری ماشینی، نمایش دانش و در انتها اعمال دانش به دست آمده در جهت بیش‌بینی پاسخ‌های خروجی از سامانه‌های پیچیده هستند. ایده اصلی این گونه شبکه‌ها تا حدودی الهام‌گرفته از شیوهٔ کارکرد سیستم عصبی زیستی برای پردازش داده‌ها و اطلاعات به منظور یادگیری و ایجاد دانش میباشد. عنصر کلیدی این ایده، ایجاد ساختارهایی جدید برای سامانه پردازش اطلاعات است. در BCI با داده های پیچیده سروکار داریم ، استفاده از الگوریتم های شبکه عصبی مصنوعی میتواند به ما در پردازش داده های پیچیده کمک کند که در نتیجه این پروسه باعث خواهد شد که دیتای خروجی حاصل از پردازش در نهایت پس از اینکه توسط شبکه عصبی مصنوعی قابل پردازش تر شد و مثلا توسط هوش مصنوعی نیز پردازش شد ، خطای کمتری داشته باشد .
کلمات کلیدی : BCI شبکه عصبی مصنوعی پردازش دیتا هوش مصنوعی رابط مغز و کامپیوتر