Evaluation of approaches to the development of urban and regional development indicators

Aminallah Balideh¹

1) PhD Student in Geography and Urban Planning, University of Isfahan, Isfahan, Iran

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم و مهندسی - پاریس(parisconf.com)
Abstract :
شاخص¬های توسعه شهری و منطقه¬ای معيارهای برای ارزيابی و تحليل ميزان توسعه و پيشرفت کمی و کيفی مناطق مختلف به شمار می¬روند. تحولات جديد به وجود آمده در عرصه¬های مختلف به ويژه حوزه¬های اقتصادی و اجتماعی سبب شده است تا رويکردهای نوينی نسبت به توسعه و پيشرفت و به تعاقب آن رفاه انسانی در سطح جهانی مطرح شود. با شکل¬گيری اين ديدگاه¬های نوين نمی¬توان انتظار داشت که همان شاخص¬های سنتی بتوانند در سنجش توسعه نواحی ابزار مناسبی تلقی شوند. بنابراين بهنگام¬سازی اين شاخص¬ها با رويکردهای نوين امری ضروری به نظر می¬رسد. در پژوهش حاضر روند شکل¬¬گيری و معرفی شاخص¬های توسعه شهری و منطقه و فلسفه¬ روش¬شناسی آنها بيان شده و سپس اين شاخص¬ها به چند دسته تقسيم شده و مورد تحليل و ارزيابی قرار گرفته¬اند. رويکردهای نوين مطرح شده در هر يک از اين شاخص¬ها به تفصيل بيان شده است. نتايج پژوهش نشان می¬دهد که روش¬شناسی و توسعه مفهومی شاخص¬های توسعه شهری و منطقه¬ای از مصوبات کميسيونهای جهانی برگزار شده در اين موضوع بسيار تأثير پذيرفته و از فرهنگ سازمانی- مديريتی اين همايش¬ها نيز بهره گرفته است. از سوی ديگر توسعه فنی و روش¬شناختی اين شاخص¬ها از نيروهای گسترده مديريتی و سياسی تأثير پذيرفته و گاهی همين عوامل سبب پيچيده¬تر شدن شاخص¬ها شده است. اصلاح و ايجاد تغيير در شاخص¬ها با رويکردهای جديد فرآيند تقريباً سخت و پيچيده¬ای است و در اين فرآيند مشکلات عديده¬ای از قبيل فقدان اطلاعات، کمی¬سازی شاخص¬های کيفی و فشارهای سياسی وجود دارد. در واقع اين رويکردهای نوين را بايد به عنوان ابزاری مفيد برای شناسايي و تحليل منطقی الگوهای فعلی توسعه در نظر گرفت.
Keywords : شاخص های توسعه برنامه ریزی شهری برنامه ریزی ناحیه ای توسعه پایدار