بررسی رابطه سطح شادکامی و مهارتهای ارتباطی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان

سمیه قره داغی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشدرشته روان شناسی گرایش صنعتی و سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن ، ایران،

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم و مهندسی - پاریس(parisconf.com)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی رابطه سطح شادکامی و مهارتهای ارتباطی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن که در مراکز آموزشی شهر تنکابن در سال تحصیلی 1398-1399 مشغول به تحصیل بوده اند. که تعداد آنان 1500 نفرگزارش شده بود نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سطح شادکامی و مهارتهای ارتباطی و اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : مقیاس مهارتهای ارتباطی ماتسون(1990)، مقیاس شادکامی مونش (2000) و مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک(1996). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین سطح شادکامی و مهارتهای ارتباطی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین پس از بررسی ، مشخص شد که سطح شادکامی و مهارتهای ارتباطی توان پیش بینی اضطراب اجتماعی را دارد.
کلمات کلیدی : سطح شادکامی مهارتهای ارتباطی اضطراب اجتماعی