بررسی انعطاف پذیری در معماری تالارهای بناهای مسکونی بافت سنتی نمونه موردی: خانه ملک زاده در بافت سنتی یزد

حکیمه¹

1) دهقان طزرجانی

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و تکنولوژی - هامبورگ(germanconf.com)
چکیده :
بناهای مسکونی در فضاهای شهری به عنوان بخش اصلی از فضاهای شهری علاوه بر تاثیرات زیست محیطی که از جمله مهمترین کارکردهای در نظر گرفته شده برای آنهاست. کارکردها و پیامدهای عمده دیگری نیز دارند. اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ ازبخش های ﻣﻌﻤﺎري اﯾﺮاﻧﯽ-اﺳﻼﻣﯽ در ﻏﺎﻟﺐ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻌﻤﺎري اﯾﺮاﻧﯽ دوره اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺎﺑـﻞ ﺷﻨﺎﺳـﺎﯾﯽ اﺳﺖ، وﺟﻬﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ در ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.در این مقاله تلاش می شود مبانی انعطاف پذیری در تالار بناهای مسکونی بافت سنتی بررسی شود و چگونگی تاثیرات اجتماعی آن مورد ارزیابی قرار گیرد. در این پژوهش علاوه بر مطالعات اسنادی و نظری ترکیبی از روشها و تکنیک های کمی و کیفی از جمله؛ مشاهده ، مصاحبه های فردی عمیق و گروهی،پیمایش و... استفاده شده است. همچنین از جمله یافته های مهم این پژوهش، می توان بدین صورت مطرح کرد که این نوشتار برآمده از پژوهشی دربارۀ ارتباط میان معماری و کیفیت های زندگی است، بدین منظور، در این نوشتار به شرح ارتباط میان تعادل روح انسان و معماری پرداخته ایم نتیجۀ مطالعه نشان میدهد که رویکرد انعطاف پذیری ﺑﻪ ﻣﺪد ﯾﮏ ﻣﻌﻤﺎري ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻣـﯽ ﺑﺎﯾـﺪ در دو راﺑﻄﻪ اﺻﻠﯽ اﻧﺴﺎن-اﻧﺴـﺎن و اﻧﺴـﺎن -ﻃﺒﯿﻌـﺖ وﺟـﻮد داﺷـﺘﻪ باشد.
کلمات کلیدی : انعطاف پذیری معماری بناهای مسکونی بافت سنتی