بادگیر،مظهر معماری ایرانی و نقش ان در معماری پایدار

فرهاد علوی¹ حسن عبدی زاده چمان²

1) دانشجوی کارشناسی معماری،دانشگاه فنی حرفه ای شهید قاضی طباطبایی ارومیه
2) دانشجوی کارشناسی معماری،دانشگاه فنی حرفه ای شهید قاضی طباطبایی ارومیه

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و تکنولوژی - هامبورگ(germanconf.com)
چکیده :
ايرانيان از ديرباز براي آسان كردن شرايط زندگی و ایجاد اسایش در زندگی خود و مقابله با شرايط نامساعد جوی و اقليمي، با حداكثر استفاده از امكانات طبيعي، وبومی از راه کار های خاصی بهره گرفته اند . امروزه نيز با به كارگيري شيوه هاي نوين، همواره مي توان در جهت دستيابي بهاهداف معماري پايدار گامي مؤثر پيمود. يكي از اين تمهيدات كه در معماري سنتي ايران نقش به سزايي داشته است، عنصربادگير مي باشد كه به عنوان يك سيستم سرمايش ايستا شناخته شده است. بادگيرها در تعديل دما و رسانيدن آن به دماي درحد آسايش نقش مؤثري داشته اند و تهويه مطبوع را با هدايت جريان باد و بهره گيري از انرژي پاك و تجديدپذير طبيعتفراهم مي آوردند.در اين مقاله سعي شده است تا با بررسي سير تحول بادگيرها از گذشته تا امروز، به اين بحث مهم دست يافت كهاستفاده ازنيروهاي تجديدپذير طبيعي همچون باد، در جهت تأمين نياز آسايش بشري همواره بسيار مؤثر بوده است؛ چرا كهعلاوه بر صرفه جويي در مصرف سوخت هاي فسيلي كه رو به اتمام است، از تخريب محيط زيست نيز جلوگيري مي شود واينگونه است كه به اهداف معماري پايدار نزديك تر خواهيم شد. راهكاري كه گذشتگان ما به خوبي آن را درك كرده بودند وامروزه نيز با الگوگيري از همان نوع معماري و البته با كمك تكنولوژي هاي جديد مي توان آن را دوباره احيا كرد و با کاهش آلاینده های زیست محیطی واستفاده از از منابع پایدار .نقش به سزایی در زندگی آیندگان دارد
کلمات کلیدی : بادگیر معماری بومی انرژی تجدید ‌پذیر معماری پایدار