بررسی مفهوم سکونت در خانه ایرانی و تاثیر آن در طراحی مجتمع مسکونی

محمدحسین عابدی¹ الناز ناصری² هنگامه آتشگاهی³

1) استادیار موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی میرداماد گرگان، گرگان، ایران،
2) هیئت علمی موسسه آموزش عالی شمس گنبد، گنبد، ایران،
3) دانشجوی ارشد مهندسی معماری، موسسه آموزش عالی شمس گنبد، گنبد، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری، توسعه و بازآفرینی زیرساخت های شهری در ایران(icdu.ir)
چکیده :
هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی مجتمع مسکونی با تاکید برا مفهوم سکونت در خانه ایرانی است. روش‌شناسی پژوهش: این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها توصیفی می باشد. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای (کتابها، پایان نامه ها، مقالات، سایتها و ...) و میدانی (تحلیل و بررسی سایت جهت طراحی) می باشد. یافته‌ها: مســکن داراي ابعــاد گوناگون اجتماعــی، اقتصادي، فرهنگی و روانی اســت و نمیتــوان با دیدی یک بعدي به آن نگریســت، بنابراین کمیّت و کیفیّت مســکن هر دو مهم هســتند و از آنجا که رضایت مصرف کننــدگان در نهایت بیشترین اهمیّت را دارد، مســکن باید متناســب با ارزشهاي ســنّتی، ویژگیهاي محیطی، اعتقادي، فرهنگی و اجتماعی ایشــان باشــد. نتیجه‌گیری: طرّاحی مسکن باید در تداوم نیاز مردم به مفهومی بیش از تنها یک سرپناه باشد و به عنوان محلیّ برای زندگی در نظر گرفته شود؛ ضمن این که در سیما و منظر نیز بتواند وضوح بصری و خوانایی را در سیمای شهر امروز دارا باشد. از این جهت توجه به فرهنگ اصیل معماری ایرانی در شیوة زندگی نیز باید مدنظر قرار گیرد.
کلمات کلیدی : طراحی- مسکن- آسایش- آرامش- معماری ایرانی- سکونت- خانه