بررسی نقش زنان در عرصه‌های مختلف در دو دوره پهلوی و انقلاب اسلامی با تکیه بر نقش آنها در تربیت فرزندان

راضیه سادات سیدخراسانی¹ زینب طناسخی استرکی² مهدیه دانا نشلجی³

1) سطح چهار(دکترای) تفسیر تطبیقی از جامعه الزهراء. پژوهشگر و مدرس حوزه و دانشگاه.
2) دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان کاشان
3) دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان کاشان

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
بررسی نقش زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و تربیت فرزندان در برهه‌های مختلف زمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است. پژوهش پیش رو به بررسی وضعیت زنان دو دوره پهلوی و انقلاب اسلامی و نقش آنها در فرهنگ، سیاست و اقتصاد با تکیه بر نقش آنها در تربیت فرزندان پرداخته است. روش پیش روی این پروهش، روش مطالعه تحلیلی- اسنادی است و سعی شده در آن به این دو مسئله یعنی نقش زنان در دوره پهلوی و در دوره پس از انقلاب بپردازد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که در دوران پهلوی به دلیل سیاست ملی‌گرایی رضاشاه مهم‌ترین وظیفه زنان، ترویج فرهنگ غرب و پرورش فرزنداني وطن‌پرست و به دور از ارزش‌های معنوی بوده است. درحالی که پس از انقلاب این سیاست تغییر کرد و زن به جایگاه خود بازگشته و به رغم حضور فعال در اجتماع، به ترویج ارزش‌های اخلاقی و تربیت فرزندان شایسته پرداخته است.
کلمات کلیدی : نقش زنان در فرهنگ و سیاست تربیت فرزندان ترویج ارزش‌ها.