اثر بخشی روان درمانی مثبت بر ارتقای تاب آوری و راهبردهای مقابله ای بیماران مبتلا به سرطان

نیلوفر هاتف رستمی¹ عزت الله کرد میرزا نیکوزاده² مریم طهرانی زاده³

1) کارشناسی ارشد روانشناسی گرایش عمومی دانشگاه پیام نور واحد کرج ایران
2) دکترای روانشناسی گرایش روانشناسی، هیات علمی دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب، ایران
3) دکترای روانشناسی، گرایش روانشناسی استادیار دانشگاه پیام نور واحد کرج، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی روان درمانی مثبت بر ارتقای تاب آوری و راهبردهای مقابله ای بیماران مبتلا به سرطان شهر تهران انجام شد. طرح پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون شامل دو گروه آزمایش و کنترل بود. از میان بیماران مبتلا به سرطان شهر تهران ابتدا 30 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و آزمایش قرار داده شدند. هر دو گروه به وسیله ی پرسشنامه ی تاب آوری کونور- دیویدسون و پرسشنامه ی راهبردهای مقابله ای لازاروس – فولکمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. مداخله ی مثبت به صورت 14 جلسه ی 90 دقیقه ای صورت گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله ی مثبت باعث ارتقا تاب آوری و راهبردهای مقابله ای بیماران مبتلا به سرطان شده بود و با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان بیان داشت مداخلات روان درمانی مثبت می تواند به عنوان یک روش مفید و کارآمد جهت ارتقا تاب آوری و راهبردهای مقابله ای بیماران مبتلا به سرطان مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی : سرطان تاب آوری راهبردهای مقابله ای رواندرمانی مثبت