بررسی رابطه بین سبک های حل تعارض زوجین و بلوغ عاطفی در فرزندان

آیدا نصرت طلب حقی¹ سیما کرباسیان²

1) کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد رودهن
2) کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، موسسه غیرانتفاعی حکمت

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
خانواده به عنوان اولين و مهمترين كانون رشد و تربيت نوجوانان، اهمیت فوق العاده اي درشكل گيري و تكامل رفتاري دارد و شیوه تعامل زوجین با یکدیگر تاثیر بسیاری بر ابعاد مختلف زندگی فرزندان از جمله، بلوغ عاطفی میگذارد. با توجه به ضرورت و اهمیت رشد کودکان و نوجوانان در محیطی با حداقل تنش که از جمله حقوق آنها نیز می باشد، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سبک های حل تعارض زوجین و بلوغ عاطقی فرزندان پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل 100 نفر والد شاغل در بیمارستان خاتم الانبیا(ص) مشهد بود که پس از همتا سازی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم و مقیاس بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین، واریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک های حل تعارض والدین و نمرات بلوغ عاطفی فرزندان رابطه وجود دارد و این رابطه در سبک های مصالحه، یکپارچه و ملزم شده معکوس و در سبک های اجتنابی و مسلط مستقیم است.
کلمات کلیدی : سبک های حل تعارض والدین بلوغ عاطفی فرزندان