اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر اعتیاد به اینترنت و امید به زندگی در پسران دبیرستانی معتاد به اینترنت

سیده سارا شاکری¹ محسن احمدی² حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف³

1) کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2) کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه ازاد، اومیه، ایران
3) استاد گروه روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر اعتیاد به اینترنت و میزان امید به زندگی در پسران دبیرستانی معتاد به اینترنت انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمايشي با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه كنترل می‌باشد. جامعه آماري شامل، كليه دانش‌آموزان دبیرستانی پسر معتاد به اینترنت شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 98-97 می‌باشد. تعداد ٣٠ نفر از افراد جامعه پس از کسب حد نساب نمره در مقیاس اعتیاد به اینترنت به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از طريق همتا كردن به دو گروه ١٥ نفره آزمايش و كنترل تقسيم شدند. درمان شناختی رفتاری در طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار بر روي گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام آخرين جلسه آموزش، پس‌آزمون براي دو گروه آزمايش و كنترل اجرا شد؛ داده‌های به‌دست‌آمده از طريق تحليل کوواریانس چندمتغيره (مانكوا) محاسبه شدند. نتايج به‌دست‌آمده تأثیر درمان شناختی رفتاری را بر اعتیاد به اینترنت و امید به زندگی در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی معتاد به اینترنت در گروه آزمايش تایید می‌کند. بين آزمودنی¬های گروه¬¬هاي آزمايش و گروه كنترل در ارتباط با تمامی متغیرهای وابسته تفاوت معناداري در سطح (05/0p ≤) وجود دارد. به بیان دقیق‌تر، گروه‌ها (متغیر مستقل) 9/71 درصد در تبیین پراکندگی مشاهده‌شده در متغیر اعتیاد به اینترنت و 5/44 درصد در تبیین پراکندگی مشاهده‌شده در نمرات امید به زندگی نقش داشته است. پیشنهاد می‌شود از درمان شناختی رفتاری جهت ارتقاء امید به زندگی و درمان اعتیاد به اینترنت در دانش‌آموزان استفاده شود.
کلمات کلیدی : درمان شناختی رفتاری امید به زندگی اعتیاد به اینترنت CBT