اختلال شخصیت مرزی در بزرگسالی و تاثیر پذیری آن با آزار هیجانی در کودکی توسط والدین

بابک وزیری¹ رحانه توسلیان²

1) دکترای روانشناسی رفتاری از دانشگاه پاسیفیک آمریکا
2) دانشجوی ارشد روانشناسی پیام نور دانشگاه آمل

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
جامعه پژوهش، کليه بيماران اختلال شخصيت مرزي مراجعه کننده به کلینیک هنرهای درمانگری مهستان و کلینیک فردوس شهر تهران بودند که به روش نمونه گيري هدفمند، 60 نفر (30 بيمار اختلال شخصيت مرزي و 30 نفر گروه بهنجار) انتخاب شدند.گروه بهنجار از نظر ويژگي هاي جمعيت شناختي با گروه بيماران اختلال شخصيت مرزي همتا شدند. هر دو گروه پرسشنامه هاي ذهنيت طرحواره اي (SMQ)، سبک هاي دلبستگي هازن و شيور (AAI)، و تجربه کودک آزاري (CASRS) را تکميل کردند. تحليل داده ها به کمک نرم افزارهاي SPSS نسخه17 و LISREL نسخه 8.54 و به روش آزمون تحليل واريانس چند راهه (MANOVA) و تحليل مسير (Path Analysis) انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد که گروه هاي پژوهش در سبک دلبستگي دوسوگرا و زير مقياس هاي آزار عاطفي، غفلت و آزار جنسي مقياس تجربه کودک آزاري با هم تفاوت معناداري نشان دادند. همچنين ذهنيت هاي طرحواره اي توسط سبک هاي دلبستگي و مقياس هاي کودک آزاري پيش بيني شدند که سبک دلبستگي اجتنابي و آزارهاي عاطفي و جنسي سهم بيشتري را در اين پيش بيني داشتند. نتايج به دست آمده از مدل طرحواره اي يانگ حمايت مي کند و به نقش سبک تربيتي نامطلوب والدين و روابط اوليه منفي والدين با کودکان بر ذهنيت هاي طرحواره اي ناکارآمد تاکيد مي کند. به طوري که شکل گيري سبک دلبستگي اجتنابي، و همچنين تجربه آزارهاي عاطفي و جنسي در دوران کودکي، فرد را در بزرگسالي مستعد اختلال شخصيت مرزي مي کند.
کلمات کلیدی : اختلال شخصیت مرزی آزار هیجانی کودکی والدین