اثر محلولپاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین بر ارزش تغذیهای گل همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در دوره انبارمانی
اثر محلولپاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین بر ارزش تغذیهای گل همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در دوره انبارمانی
الهام دانائی1 سوفیا سروری2
1) استادیار، گروه علوم باغبانی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
2) دانش آموخته دکتری، گروه علوم باغبانی، واحد علیآباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علیآباد کتول، ایران
محل انتشار :
کنفرانس ملی کشاورزی و امنیت غذایی(foodsecurityconf.ir)
چکیده :
گل همیشهبهار به عنوان یکی از گلهای رایج خوراکی شناخته شده است که در این پژوهش به منظور بررسی بهبود ارزش تغذیهای گل همیشهبهار تحت محلولپاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین (صفر، 50 و 100 میلیگرم بر لیتر) و زمان انبارمانی (شروع آزمایش، 5 و 10 روز)، در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. محلولپاشی در سه مرحله با فواصل حدود 20 روز شامل شش برگ قابل روئیت، پنجهدهی کامل و ظهور اولین غنچه اعمال گردید و گل ها پس از برداشت در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند و در روز شروع آزمایش، پنجمین و دهمین روز پس از برداشت، صفات مورد نظر ارزیابی شد. نتایج نشان داد، تمام تیمارها بر متغییرهای اندازهگیری شده اثر معنیدار داشتند به طوریکه در دهمین روز انبارمانی، بیشترین میزان کربوهیدرات کل گلبرگ در تیمار پرولین 100 میلیگرم در لیتر و بیشترین پروتئین نیز در تیمار پرولین 50 میلیگرم در لیتر مشاهده شد، همچنین بیشترین میزان ویتامین ث و فعالیت آنتیاکسیدانی کل (DPPH) در تیمار اسید سیتریک 100 میلیگرم در لیتر حاصل شد. به طورکلی، محلولپاشی گیاه توسط اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین نقش مثبتی در بهبود ارزش تغذیهای گل همیشه بهار در دوره انبارمانی داشت که با توجه به صفات مورد ارزیابی در این پژوهش کاربرد غلظت 100 میلیگرم در لیتر پرولین و اسید سیتریک بیشترین تاثیر را در بهبود ارزش غذایی گلهای همیشه بهار داشته است.
کلمات کلیدی :
آنتیاکسیدان کل
پروتئین
کربوهیدرات
ویتامین ث
همیشه بهار