ارزیابی سطوح مختلف کود اوره و مدیریت علف¬های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد (Sesamum indicum L.) در تراکم¬های مختلف

داوود غلامی قادی¹ ارسطو عباسیان² فائزه زعفریان³ فاطمه تقوی قاسمخیلی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری-
2) استادیار گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری-
3) دانشیار گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری-
4) دانش‌آموخته دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری-

محل انتشار : کنفرانس ملی کشاورزی و امنیت غذایی(foodsecurityconf.ir)
چکیده :
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کود اوره در تراکم‌های مختلف کاشت و کنترل علف هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد ، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی 1400 به‌صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل سه سطح از مقادیر مختلف کود نیتروژن از منبع اوره (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار)، عامل فرعی، کنترل علف‌های هرز (وجین و بدون وجین) و عامل فرعی فرعی شامل دو سطح تراکم کاشت کنجد (400 و 500 هزار بوته در هکتار) می‌باشد. نتایج نشان داد کنترل علف هرز به‌ترتیب باعث افزایش 15 و 32 درصدی تعداد کپسول در بوته و تعداد دانه در کپسول شد. بیشترین وزن هزار دانه (سه گرم) در تیمار وجین علف‌های هرز به‌دست آمد. همچنین بیشترین تعداد کپسول در بوته (حدود 127 عدد)، تعداد دانه در کپسول (حدود 58 عدد) و حداکثر عملکرد دانه کنجد (6/124 گرم در مترمربع) در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود اوره و تراکم 500 هزار بوته در هکتار مشاهده شد که به‌ترتیب نسبت به تیمار شاهد از افزایش 34، 30 و 87 درصدی برخوردار بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه در برهمکنش بین سطوح مختلف کود اوره وکنترل علف‌های هرز مربوط به تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود اوره و وجین علف‌های هرز که نسبت به تیمار عدم وجین علف‌های هرز از افزایش چشم‌گیری برخوردار بود. در مجموع به‌نظر می‌رسد با توجه به اهمیت کنترل علف‌های هرز تعیین تراکم مطلوب و سطح مصرف بهینه کود اوره سبب افزایش عملکرد کنجد در رقابت با علف‌های هرز می‌گردد.
کلمات کلیدی : اوره تراکم کنجد علف‌هرز عملکرد