تأثیر معماری فضای آموزشی بر «هوش هیجانی» کودکان

فاطمه جهانگیری¹ شهاب کریمی نیا²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، مرکز تحقیقات افق¬¬های نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2) استادیار گروه معماری، گروه معماری، مرکز تحقیقات افق¬های نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. (نویسنده مسئول)

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
ارزشيابی و بهبود مستمر کيفيت فضاهای آموزشی، به علت نقش و اهميت روزافزون آن¬ها در تدارک نيروی انسانی، ضرورتی اجتناب¬ناپذير است. یکی از عوامل مؤثر بر شکوفایی کودکان¬و ارتقای هوش هیجانی آن¬ها، ویژگی¬های محیط معماری مدارس است. هوش هیجانی مجموعه¬ای از مهارت¬ها، صلاحیت¬ها و توانایی¬های غیر¬شناختی است که چگونگی استفاده¬ی افراد از مهارت¬ها، کنترل رفتار و فائق¬شدن بر مشکلات اجتماعی و تصمیمات منجر به نتایج مثبت را، تعیین می¬کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی، تأثیر معماری فضای¬آموزشی را بر ارتقای هوش هیجانی کودکان بررسی می¬کند. یافته¬های پژوهش، مجموعه¬ای از عوامل معماری مؤثر را بر ارتقای هوش هیجانی تبیین می¬کند. در این میان، نقش عوامل «انعطاف¬پذیری، ارتباط با فضاهای طبیعی و وجود ساختارهای بازی»، نقش مهم¬تری را ایفا می¬کند.
کلمات کلیدی : فضای معماری هوش هیجانی کودک فضای آموزشی