سنجش رضایتمندی ساکنین اسکان غیررسمی از کیفیت محیط سکونتی (مطالعه موردی: محله گلمغان اردبیل)

فاطمه صفاری عیسی لو¹ حسین نظم فر²

1) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی
2) استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
از جمله مهمترین بازتاب شهرنشینی معاصر، پیدایش و گسترش سکونتگاه های غیررسمی در مرکز یا پیرامون شهرهاست. که موجب بحران هایی از قبیل مشکلات محیطی و سطح نازل کیفیت سکونتی برای ساکنین شده است. در پی وضعیت نا به سامان این سکونتگاه ها لزوم توجه به مفهوم کیفیت محیط سکونتی و ارتقاء آن بیشتر احساس می شود. در این راستا هدف پژوهش حاضر سنجش رضایتمندی ساکنین اسکان غیررسمی از کیفیت محیط سکونتی می باشد که به صورت موردی در محله گلمغان اردبیل انجام شده است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و تحلیلی است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسش نامه بوده است. جامعه آماري در این پژوهش محله گلمغان با جمعیت 8767 نفر و تعداد 2054 خانوار است. در این خصوص براساس فرمول کوکران 368 پرسش نامه به صورت تصادفی ساده در بین خانوارها توزیع و تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss بهره برده شد. نتایج تحقیق نشان داد رضایتمندی ساکنان از کیفیت محله گلمغان در قالب شاخص های 6 گانه به کاررفته در پژوهش حاضر از سطح پایینی بر خوردار است. به گونه ای که در تمامی شاخص های مورد میزان رضایت ساکنین پایین تر از میانگین نظری (3) می باشد. در این بین کمترین میانگین کل به شاخص امنیت (33/2) و بیشترین میانگین به شاخص حمل و نقل (76/2) اختصاص دارد. بنابراین توجه به نیازهای ساکنان و تلاش در رفع این نیازها و دستیابی به رضایتمندی ساکنان امری ضروری می باشد.
کلمات کلیدی : رضایتمندی کیفیت محیط سکونتی اسکان غیر رسمی محله گلمغان