تبیین راهکارهای طراحی معماری داخلی مسکونی در راستای همسازی با بیماریهای پاندمیک (با تاکید بر دوره پساکرونا، نمونه موردی:شهر تهران)
تبیین راهکارهای طراحی معماری داخلی مسکونی در راستای همسازی با بیماریهای پاندمیک (با تاکید بر دوره پساکرونا، نمونه موردی:شهر تهران)
الهام پرویزی1 زهراالسادات اردستانی2 احمدرضا کشتکارقلاتی3
1) عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه خوارزمی
2) عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه خوارزمی
3) عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه خوارزمی
محل انتشار :
سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
انتظار از فضای مسکن به عنوان اصلیترین مأمن انسان همواره و در طول زمان تحت تأثیر تغییرات سبک و شیوه زندگی متحول شدهاست. نقطه عطف این امر نیز وقوع حوادث مهمی است، که در مقیاسهای جهانی و ملی و با شیوع بیماری و جنگ و سایر موارد همراه بوده، چنانچه تغییر بزرگ معماری مسکن در دوره مدرن حاصل تحولات مهم اجتماعی همچون شیوع بیماریها و جنگهای جهانی بودهاست.
با مشاهده تغییرات سبک زندگی پس از شیوع کرونا ویروس، در مقیاس جهانی که لایههای عمیقی از زندگی انسانها را تحت تأثیر قرار دادهاست و پناه بردن به مسکن در دورههای طولانی قرنطینگی، این تحقیق در پی تبیین راهکارهایی جهت معماری مسکن به عنوان پناهگاه اصلی انسان که میتواند مایه آرامش و آسایش روزگار تغییر و تحولات عظیم باشد برآمد.
روش تحقیق شیوهای استقرایی و تحلیلی دارد، که با بررسی، شناسایی و اولویت بندی تغییرات سبک زندگی بر اثر شیوع کرونا با ابزار پرسشنامه در تهران، و نیز نیازهای تغییرات بهداشتی مسکن از طریق مصاحبه با کادر درمان، متغیرهای لازم جهت طراحی مسکن استخراج و سپس از طریق مصاحبه با اساتید و حرفه مندان راهکارهای پیشنهادی این امر استخراج گردید.
نتایج پس از تحلیل به لزوم به کارگیری و ارائه راهکارهایی در قالب چهار عامل مهم انعطافپذیری، هوشمندسازی، ارتباط با طبیعت، و خودکفایی حداکثری انرژی در مسکن جهت برآوردن نیازهای همسازی با دورههای بیماری و همهگیری میپردازد. این عوامل محیط مسکن را برای استقرار طولانی در شرایط غیر از بیماری نیز دلپذیرتر و مناسبتر میسازد.
کلمات کلیدی :
معماری مسکن
کوید 19
بیماریهای پاندمیک
کوید 19
ساختمانهای مسکونی
معماری پساکرونا