تجارب واقدامات جهانی اسکان غیر رسمی در ایران ،ترکیه،مراکش،برزیل

محمد حسین بوچانی¹ مرتضی خزانه ها² زهرا رافع³

1) مدرس گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
2) دانشجوی دکتری،گروه معماری وشهرسازی،دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران جنوب،ایران
3) دانشجوی دکتری،گروه معماری وشهرسازی،دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران جنوب،ایران

محل انتشار : نهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(9icsau.ir)
چکیده :
با توسعه شهرنشینی و صنعتی شدن و رشد شهرها اسکان غیررسمی از مهمترین پدیده های زندگی شهرنشینی کنونی به شمار می‌آید در تبیین کلی این پدیده کالبدی و اجتماعی -اقتصادی شهری به علل ساختاری، مانند نابرابری در فرصت ها توزیع منابع ثروت و درآمد جامعه اشاره می شود تبلورفرآیند تقابل حاشیه و شهر از بارزترین نمونه ظهور تمایزات و نابرابری های اجتماعی در قالب مکان است که در فرایند رشد و توسعه به شکل های عدم تعادل منطقه ای شهری و روستایی ظهور کرده است اکثر کشورهای دنیا در برابر این موضوع واکنش نشان می‌دهند و بعضاً راهکارهای در قبال این پدیده اجرا گردیده لذا این پژوهش به بررسی تجارب کشورهایی همچون ایران ،ترکیه، برزیل و مراکش و اقدامات آنها وبررسی سیاست‌های اتخاذ شده میپردازد پژوهش پیش رو از نظر ماهیت کاربردی واز نظرروش تحقیق کیفی و از دیدگاه راهبرد پژوهش استدلالی است در این پژوهش از تحلیل تطبیقی متون و سعی در تعریف اسکان غیر رسمی ،خصوصیات ،علل شکل گیری وتیپ شناسی آنان دارد،کشورهای انتخاب شده با توجه به اشتراکات اقدامات مشترک در این خصوص ،شاخص های توسعه انسانی، نقش حکومت‌های حاکم و تراکم جمعیتی انتخاب شده‌اند دربرخی از پژوهش‌ها روش‌های مختلفی به منظور مقابله با این پدیده درنظر گرفته شده است، البته این اقدامات ،کوتاه مدت وباتاثیر کم نمودپیداکرده اند وبرخی اقدامات موجب ثبات یاتشدید شده اند و مهم ترین اقدامات و کارآمدترین نتایج دیدگاه توانمندسازی و توانمندسازی با فرآیند مشارکت به عنوان راهبرد اساسی و قابل توسعه و تامین در برابر این مسئله را بیان نمود.
کلمات کلیدی : اسکان غیر رسمی توسعه یافتگی توانمندسازی مشارکت