بررسی مدیریت ریسک و مدل پذیری واحدهای صنعتی

زینب وهابی¹

1) کارشناسی ارشد طراحی صنعتی واحد تهران مرکزی

محل انتشار : نهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(9icsau.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر عوامل تاثيرگذار بر قابليت تحمل ریسک و مدل پذیری آن در واحددهای صنعتی می باشد. ریسک پذیری ، تحمل ریسک یا اشتهای پذیرش ریسک، یک معيار شخصی است که نشان می دهد شخص را مایل هست تا چه مقدار ریسک برای یک سطح پيش بينی شده از سود در سرماید گذاری بپذیرید. فرایند شناخت تحمل ریسک به معنای شناخت و بررسی ریسک های موجود است و درجه ای از ریسک پذیری است که یک شرکت یا فرد می تواند تحمل کند و خود را با آن سازگار کند بدون آن که دچار زیانهای جبران ناپذیر گردد. ریسک پذیری و مایوس نشدن از رسيدن به خواسته های جمعی برای زندگی بهتر است، اما متاسفانه این نوع رفتار در جامعه جایگاه چندانی ندارد. لذا در این تحقيق این سوال پیش می آید عوامل تاثيرگذار بر قابليت تحمل ریسک و مدل پذیری آن در واحدهای صنعتی چيست، نتایج بدست آمده از تحليل عاملی نشان می دهد که سطح تحمل ریسک افراد متاهل کمتر از افراد مجرد نيست همچنين فرضيه مربوط به کمتر بودن ریسک پذیری افراد متاهل نسبت به افراد مجرد رد شد اما نتایج بدست آمده نشان می دهد که سایر فرضيه ها پژوهش رد نشد.
کلمات کلیدی : ریسک پذیری شهر صنعتی واحد توليدی