بررسی میزان و عوامل خواهر و برادر آزاری در افغانستان(مطالعه موردی- شهروندان شیعه ناحیه 6 شهرکابل)

ضیاحسین یوسفی¹ سید مهدی سیدزاده²

1) دکتر حقوق و مشارو حقوقی شورای طبی افغانستان(AMC)
2) استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی مدیریت، اقتصاد، علوم انسانی و توسعه کسب و کار(3icmba.ir)
چکیده :
زمینه و هدف: احتمال مورد خشونت قرار گرفتن یک فرد در خانواده به مراتب بیشتر از بیرون خانوداه است. هدف این تحقیق بررسی خشونت خانوادگی به ویژه خشونت خواهر و برادرآزاری در میان خانواده¬¬های استان شهرکابل افغانستان است. روش کار: این تحقیق براساس روش نمونه¬گیری در دسترس ساده به تعداد 370 نفر دختر و پسر در خانواده-های شهر کابل با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به صورت پیمایشی انجام شده است. یافته¬ها و نتیجه¬گیری: یافته¬های توصیفی نشان می¬دهد که در بین خانواده¬های شهر کابل، خواهر و برادر آزاری جسمی 26.4%، خواهر برادر آزاری روانی 26.4% و در رتبه آخر خواهر و برادر آزاری جنسی 10.2% قرار می¬گیرد. سن قربانی خواهر و برادر آزاری بالای 16 سال در پسر و دختر (5/54%) بیشترین فراوانی را دارا بودند. 28% بیشترین خواهر برادرآزاری در فرزند 4 به بعد، 54.5% قوم تاجک و 41.5% تحصیلات ابتدای میزان بالای خواهر و برادرآزار را در خانواده¬ها دارا بودند. از سوی دیگر، 37.6% در خانواده بیکار، 36% خانواده کم¬درآمد،50% والدین زندگی تنها می¬کنند و 54.4% خانواده¬های که دارای وسایط نقلیه هستند بیشتر فراوانی خواهر و برادر آزاری را دارا بودند. یافته¬های تحليلی نشان مي¬دهد ويژگي¬هاي فرهنگي و اجتماعي خانواده¬ها مانند میزان تحصيلات والدين، فقر و بيكاري بر ميزان خشونت ميان خواهر و برادرها تاثيرگذار است و دانش¬آموزاني كه به لحاظ زمينه¬هاي خانوادگي سطح پايين¬تري نسبت به سايرين داشتند، خشونت در ميان آنها رواج بيشتري داشته است. نتایج نشان مي¬دهد كه عوامل اجتماعي و سطح فرهنگي درون خانواده¬ها، بر ميزان خشونت بين فرزندان مؤثر است؛ بنابراين چنانچه جامعه¬اي بتواند از طريق آموزش مؤلفه¬هاي هنجاري و فرهنگي خانواده¬ها را تقويت نمايد، مي¬تواند سبب ارتقاي سلامت خانواده¬ها شود.
کلمات کلیدی : خواهر و برادر آزاری خشونت خانگی شهرکابل ناحیه شش شهروندان