تأثیر مصرف حاد کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات بر عملکرد قدرتی وزنه برداران نخبه جوان

محسن سلطانی¹ محمد بابائی² مهدی رضاقلیزاده³ سمانه هادی⁴

1) کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران. ایمیل:
2) دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3) استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
4) دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

محل انتشار : دومین همایش‌ بین‌المللی فیزیولوژی ورزشی (sportuma2023.ir)
چکیده :
مقدمه: وزنه برداری ورزشی است که قدرت عضلانی در آن نقش مهمی دارد. از این رو ورزشکاران برای افزایش قدرت عضلانی خود از کمک های ارگوژنیک استفاده می کنند. مطابق مطالعات از جمله مکمل هایی باعث بهبود عملکرد قدرتی ورزشکاران می شود، کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف حاد کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات بر روی حرکات یک ضرب، دو ضرب و اسکات با هالتر در وزنه برداران نخبه جوان بود. روش کار: 10 وزنه بردار نخبه جوان در یک طرح متقاطع یک سویه کور شرکت کردند که طی چهار مرحله به فاصله یک هفته از همدیگر اجرا شد. این آزمودنی ها طی فرآیند نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. تمام آزمودنی ها در هفتۀ اول یک ساعت قبل از اجرای حرکات یک ضرب، دو ضرب و اسکات با هالتر دارونما به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف نمودند. سپس در هفتۀ دوم یک ساعت قبل از اجرای حرکات، 5 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن توسط آزمودنی ها مصرف شد. در هفتۀ سوم یک ساعت قبل از اجرای حرکات به میزان 4 گرم آرژنین آلفاکتوگلوتارات مصرف شد. سپس در هفتۀ چهارم یک ساعت قبل از اجرای حرکات مکمل های کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات توسط آزمودنی ها مصرف شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0> Pتجزیه و تحلیل شد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافئین (0.002=P) و ترکیب کافئین و AAKG (P=0.01) در حرکت یک ضرب افت معنی داری داشت. همچنین، در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافئین (0.001=P) و ترکیب کافئین و AAKG (P=0.023) در حرکت دو ضرب افت معنی داری داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد که ورزشکاران رشته وزنه برداری می توانند برای بهبود قدرت عضلانی خود، از مصرف حاد ترکیب مکملهای کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات استفاده کنند.
کلمات کلیدی : کافئین آرژنین آلفاکتوگلوتارات وزنه برداری حرکت یک ضرب حرکت دو ضرب. اسکات.