طرح تفصیلی و تاثیر آن بر رشد ساختمان سازی در بافت های فرسوده و ناپایدار (مطالعه موردی منطقه 10 شهر تهران)

وحید نوروزی¹

1) کارشناس ارشد عمران گرایش مدیریت ساخت

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
با توجه به جمعیت شهر تهران و افزایش روز افزون به دلیل مهاجرت از شهرهای دیگر و ازدواج، ساخت و ساز در کلان‌شهر تهران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در گذشته عملیاتی نشدن طرح‌های جامع و تفصیلی با وجود تصویب شدن طرح های جامع و تفصیلی که ساعت‌ها کار کارشناسی و تخصصی را به همراه داشته موجب یک ناهماهنگی در نظام توسعه شهر تهران شده که ادامه این وضع می‌تواند عواقب بدی به همراه داشته باشد. با تنظیم طرح تفصیلی جدید اقدامی مهم برای جلوگیری از بروز حوادث و هدف دار نمودن ساخت و ساز انجام شده است. در این طرح شهرداری اقدام به پهنه بندی نموده است که با این روش کاربری تمامی قطعات اعم از مسکونی, تجاری, اداری و صنعتی مشخص شده است. در این مقاله به این نتیجه رسیدیم که هر چند پهنه‌بندی باعث جابجایی رشد ساخت و ساز از محله ای به محله دیگر می‌شود ولی در کل در میزان ساخت و ساز تاثیر نمی‌گذارد از طرفی اجرای طرح تفصیلی به تنهایی نمی تواند به طور کامل در نوسازی این بافت‌ها قدم بردارد و نیاز به برنامه جامع و کارآمد با حمایت هایی از جانب دولت و شهرداری دارد ولی با امتیازاتی که در طرح تفصیلی برای بافت‌های فرسوده منظور شده می‌تواند ساکنان بافت ها را جهت نوسازی خانه هایشان ترغیب و گام‌های بلندی برای رسید به شهری با حداقل بافت‌های ناپایدار و فرسوده برداشته شود.
کلمات کلیدی : شهر تهران منطقه 10, طرح تفصیلی پهنه بندی, بافت فرسوده