اولویت بندی 4 روش پر کاربرد شناسایی نقاط حادثه خیز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) (مطالعه موردی: محور قدیم آمل – بابل)
اولویت بندی 4 روش پر کاربرد شناسایی نقاط حادثه خیز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) (مطالعه موردی: محور قدیم آمل – بابل)
عباس روحی مشهدسری1 غلامعلی بهزادی2
1) کارشناس ارشد رشته عمران گرایش راه و ترابری دانشگاه آیت الله آملی Email:
2) استادیار رشته عمران گرایش راه وترابری دانشگاه شمال و علوم و تحقیقات آیت الله آملی
محل انتشار :
دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی
(2cauconf.com)
چکیده :
آمار تلفات جاني و خسارات مالي تصادفات در كشور ما قابل توجه است. جهت كاهش تلفات و خسارات ناشي از تصادفات، بايد نقاط حساس و حادثه خيز شناسايي گردد، تشخيص نقاط حادثه خيز بوسيله مدل ها و روش هاي گوناگوني انجام مي شود. ازجمله اين روش ها روش فراوانی تصادفات، نرخ تصادفات، شدت تصادفات و نرخ- شدت تصادفات می باشد. هیچ یک از این روش ها نتیجه قطعی و قابل اطمینانی نداده و درجه اعتبار هر یک از این روش ها نسبت به دیگری مشخص نیست، در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی AHP و نظر خبرگان و متخصصان، این 4 روش بر اساس معیار های ناثیرگذار در شناسایی نقاط حادثه خیز از دیدگاه متخصصان و کارشناسان امر اولویت بندی شده، در نهایت، میزان ارجحیت هریک از روش ها نسبت به یکدیگر در شناسایی و معرفی نقاط حادثه خیز بدست می آید. این روش میتواند زمانی که برای شناسایی نقاط حادثه خیز محوری خاص؛ هریک از روش ها نتیجه جداگانه ای به ما می دهد، راهکاری برای شناسایی دقیق تر و جامع تر نقاط حادثه خیز و همچنین اولویت بندی نقاط معرفی شده جهت رفع حادثه خیزی و در نتیجه جلوگیری از هدر رفت منابع در کشور باشد. در ادامه نقاط حادثه خیز برای مسیر جاده ی قدیم آمل-بابل بر اساس 4 روش معرفی شده شناسایی شدند. همانطور که انتظار می‌رفت با بازدید و مطالعات میدانی مشخص شد نقاط معرفی شده توسط روش نرخ-شدت از اولویت های خاصی نسبت به سایر نقاط معرفی شده جهت رفع حادثه خیزی برخوردار می باشند.
کلمات کلیدی :
نقاط حادثه خیز
تصادفات رانندگی
تحلیل سلسله مراتبی
محور آمل بابل