ضوابط و معیارهای طراحی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی و هنری در تهران با تاکید بر بهره وری از انرژی های نو

کیانا محمدی¹ هومن ثبوتی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، ایران-
2) هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، ایران، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، زنجان، ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
در این مقاله به بررسی ضوابط و معیارهای طراحی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی و هنری با توجه به بهره وری از انرژی های نو در شهر تهران پرداخته شد. امروزه، طراحی و ساخت بناهای شهری در کنار توجه به مصرف انرژی و جلوگیری از اتلاف آن یک ضرورت است. این مقاله که به شیوه توصیفی-تحلیلی تدوین شده است نشان می دهد که می توان با توجه به نوع اقلیم مناطق مختلف کشور، بناهایی را طراحی و اجرا نمود که در آنها به حداقل جزئیات اقلیمی در راستای بکارگیری انرژی¬های نو و انرژی¬های تجدیدپذیر توجه شده باشد. در شهر تهران، با توجه به اقلیم نیمه بیابانی آن، در طراحی مراکز فرهنگی و هنری باید به دو اصل توجه نمود. اول جلوگیری از تاثیر هوای گرم در فضاهای داخلی مجموعه و دوم، محافظت ساختمان در برابر تابش آفتاب در مواقع گرم سال. برای این منظور در فصل گرما می توان بخشي از سرمايش فضاي ساختمان را با طراحي زمهرير و کانال زيرزميني تامین کرد.
کلمات کلیدی : ساختمان خورشیدی کانال زیرزمینی بادگیر اقلیم گرم و خشک تهران