تاثیر حمل و نقل شهری در آلودگی هوا و تاثیر مترو در کنترل آن(تهران، پکن، بارسلونا)

بهنوش خوش منش¹ سامان نصر²

1) استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
2) دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
بسیاری از اندیشمندان بر این باورند که آلودگی هوا زمانی قابل تعریف است که با شاخص‌های فنی و تخصصی توام باشد. به همین جهت گارنر در دیکشنری حقوقی خود آلودگی هوا را هر گونه مواد و انرژی مضر که مستقیم یا غیر مستقیم در هوا یا فضا انتشار یافته به گونه‌ای که به محیط زیست،رفاه یا سلامتی عمومی آسیبی وارد کند تعریف کرده است. آلودگی هوا دو منشا طبیعی و مصنوعی دارد. در این میان حمل و نقل یکی از عوامل ایجاد آلودگی می‌باشد که در گروه آلاینده‌های مصنوعی قرار دارد و سهم بزرگی در آلودگی هوا دارا است. حمل و نقل ریلی درون شهری از عوامل کارآمد در کاهش آلودگی مرتبط با حمل و نقل به حساب می‌آید و در نتیجه مترو می‌تواند علاوه بر توانایی خود در جابجایی‌های سریع و پر حجم مردم نقش به سزایی را در توسعه پایدار شهری ایفا کند. در این مقاله سعی بر این بوده است که نقش حمل و نقل در آلودگی هوای شهر و همچنین نقش مترو در کاهش این آلایندگی مورد بررسی قرار گیرد و مترو در سه شهر تهران، پکن و بارسلون بررسی شده است و در انتها برجستگی نقش مترو به دلیل حجم بالای جابجایی انسان و کاهش ترافیک در سطح شهر مشخص شده است.
کلمات کلیدی : حمل و نقل آلودگی هوا مترو ترافیک