نقش راهکارهای اکوتکنولوژیک در طراحی بناها با رویکرد صرفه جویی درمصرف انرژی

مهدی فتاحی¹ محمد شجاعی² هانی اسدی³

1) ،دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ،دانشگاه ازاداسلامی واحد تبریز
2) دکتری معماری،عضو هئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا ورامین
3) کارشناس ارشد معماری،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا ورامین

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
امروزه بحث مصرف انرژی یکی از داغ ترین مسائل جهانی به حساب می آید از این اتلاف انرژی که در جهان رخ می دهد حدودا 50 درصد آن معطوف به صنعت ساختمان می شود و به تبع آن پیکان انتقادات به سمت و سوی معماری گرفته می شود.این تلنگر و شاید یک پس لرزه برای بحران های انرژی و زیست محیطی که در آینده نه چندان دور با آن رو به رو خواهیم شد موجب می شود تا معماران در شیوه و روش های خود تجدید نظر کنند. در صنعت ساختمان هم با مطرح شدن معماری پایدار می توان با رعایت اصول این معماری بحث فرهنگ سازی و جا افتادن این نوع معماری و استفاده گسترده از آن را گسترش داد.ایران به عنوان کشوری در حال توسعه با دارا بودن منابع غنی انرژی های تجدید پذیر و نیز با استفاده روز افزون از منابع انرژی تجدید ناپذیر، نیازی مبرم به بهینه سازی مصرف انرژی و برنامه ریزی های خرد و کلان در این زمینه دارد. یکی از راهکار های بهینه سازی مصرف انرژی، طراحی ساختمان ها با رویکرد اکوتکنولوژیکی است. در این مقاله با بررسی مصادیق ساخت و ساز اکوتکنولوژیک، همچنین بررسی وضع موجود در ایران، به ارائه راهکارهایی در خصوص لزوم استفاده از این رویکرد در طراحی ابنیه می پردازیم.
کلمات کلیدی : مفهوم اکوتکنولوژی واهداف آن بهینه سازی مصرف انرژی توسعه پایدار معماری پایدار