نگاهی به معماری بومی در اقلیم گرم و مرطوب (سواحل جنوبی ایران)

داوود سعادت¹ سیامک کریمی نژاد² مسعود پور علیخانی³

1) دکتری معماری ،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی شبستر
3) کارشناس ارشد معماری دانشگاه علم و صنعت

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
انسان همواره در طول تاریخ سعی کرده است به منظور ایجاد سرپناهی امن برای سکونت، آن را با محیط پیرامون خود هماهنگ سازد. معماری و شهرسازی گذشته ی ایران دربرگیرنده اصولی است که در دل سنت ها نمود یافته و همواره با تکیه بر خلاقیت معماران با محیط بومی خود سازگار شده است. مطالعه و تعمق درمعماری بومی ایران و نحوه تعامل انسان بومی با محیط نشان میدهد که تفکر پایداری محور، رویکردی نوین وبی سابقه نیست و معماری گذشته مناطق مختلف ایران به گونه ای شگفت انگیز با اصول پایداری همگراست .نگاهي گذرا به این نوع معماري ، حكايت ازشناخت خصوصيات محيطي و اقليمي پهنه¬هاي متنوع ايران، چاره انديشي هوشمندانه نياكان ما براي استفاده هر چه بيشتر از مواهب طبيعي و مقابله با مشكلات و ناهنجاريهاي اقليمي - محيطي آن دارد. در معماري بومي ،بناها بر اساس مدلهاي توسعه يافته و داراي معاني مشخص ساخته مي¬شود . اغلب اين مدلها بر اساس اوضاع اقتصادي، آداب ورسوم , روحيه و احساسات, انديشه و عقيده, ذوق و سليقه ، برخي روابط اجتماعي وشرايط آب و هوايي آن ناحيه خاص شكل مي¬گيرند .یکی از همین مناطق سواحل جنوبی کشوراست که جز نواحی گرم و مرطوب محسوب می¬شود و هوای گرم و طاقت فرسا توأم با رطوبت بیش از حد و بارانهای موسمی و سیل آسا ، از ویژگی های بارز این منطقه است. در مقاله حاضر، با توضیحاتی که درباره شرایط اقلیمی و ویژگی¬های معماری بناهای منطقه گرم و مرطوب داده مي¬شود سعی بر آن است که تصویری کلی از معماری بومی این منطقه ارائه گردد. معماری ای که در اثر شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته و بیانگر نوعی متفاوت از طراحی بومی است . روش اين پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای است و رويکردی توصيفی دارد. نتايج به‌دست آمده از اين پژوهش به درک اهميت نقش معماری بومی و تاثیر آن در شکل گیری کالبد بنا منجر می‌شود
کلمات کلیدی : بومی گرایی معماری بومی اقلیم گرم مرطوب