بررسی تکنیک های نوین طراحی با رویکرد به معماری پایدار

پریسا رضایی¹

1) کارشناسی ارشد معماری، مدرس موسسه آموزش عالی روزبهان، ساری،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
نحوه بهره برداری از منابع طبیعی و ارتقای سطح کیفی ساختمان ها از جمله جریان های مهم معماری در عصر حاضر است که در سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و محيطی عنوان می گردد. یكی از مهمترین مباحث در حوزه پایداری محيطی، تقليل مصرف منابع تجدید ناپذیر و بهينه سازی مصرف انرژی های تجدید پذیر ميباشد و از مهمترین راهكارهای آن جهت دستيابی به معماری پایدار محيطی، شناخت مصالح هوشمند، نوین و مزایای استفاده از آن به منظور بكارگيری مواد و مصالحی می باشد که موجب کاهش مصرف انرژی و همچنين تامين شرایط آسایشی مطلوب برای ساکنان ساختمان گردد. هدف اصلی این مقاله تأکید بر طراحی معماری همساز با اقلیم و استفاده از فناوری های جدید و نزدیک شدن به پاسخ به این پرسش ها است که حال با توسعه و گسترش روزافزون روش ها و فناوری های ساخت، چگونه می توانیم معماری همساز با توسعه پایدار داشته باشیم. ما در اینجا حوزه هايي مانند ضرورت توجه به معماری اقلیمی، فناوری های نو، هوشمندسازی، مصالح نو، فضاهاي معماري حساس يا پاسخ دهنده، فضاها و كالبدهاي پایدار و مبحث انرژی را مطرح می کنیم که به منظور تحقق توسعه پایدار می پردازیم. شیوه این پژوهش از طریق جمع آوري داده ها و اطلاعات از دو روش كتابخانه اي ( شامل طيف وسيعي از كتب، مقالات، نشريات تخصصي و اينترنت ) و ميداني ( شامل اسناد و مدارک و اساتید اهل فن ) و تجزیه و تحلیل اطلاعات تعیین شده است.
کلمات کلیدی : معماری پایدار فناوری های نوین انرژی هوشمندسازی مصالح نو