بام سبز ، معماری پایداری ، و مصالح سبز وکاربرد آن در جهت کاهش مصرف انرژی

علی کارگر¹ رعنا ملکی²

1) دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد صوفیان و عضو باشگاه پژوهشگران جوان
2) کارشناس ارشد معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد صوفیان

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
مفهوم پایداری در دهه( 1970 ). میلادی ، نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی ، اجتماعی ، واقتصادی می باشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار ، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده ، معماری پایدار نامیده می شود. آنچه که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است ، رویکرد معماری پایدار نسبت به مسائل محیطی است ؛ هر چند که جدا کردن این موضوع از سایر جنبه های اقتصادی ، فرهنگی ، و اجتماعی کاری دشوار است. با این که نتایج بحران های امروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارائه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار به نظر نا کار آمد و ناقص می باشد چرا که با وجود راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محیطی در معماری بر می آید اما رویکرد آن ها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همیشگی طبیعت احیا نشده باقی می ماند. نگاه انسان نسبت به طبیعت ، همان جهان بینی او می باشد لذا ابهام ها و نواقص تئوریکی که در مفهوم معماری پایدار وجود دارد ، می تواند مانع مهمی در جهت حفظ محیط زیست باشد. هدف این مقاله ، جستجوی نظرهای زیست محیطی توسعه پایدار و معماری پایدار می باشد که در نهایت در مقایسه با برخی از نگرش ها و دیدگاه ها نسبت به طبیعت قرار می گرد تا نواقص تکمیل گردد. به این ترتیب این تحقیق ابتدا به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار در شهر و خیابان ها می پردازد و راه کارهای آن رآن را ارائه می کند تا نواقص آن را در یافته و خط مشی کامل تر را پیشنهاد دهد. هر چند توسعه پایدار ریشه های اکولوژیکی ، و اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی ، دارد ولی با جستجو درباره معضلات پیش روی انسان معاصر و راه حل های آن در معماری پایدار ، نقش طبیعت بیشتر آشکار گردد.
کلمات کلیدی : معماری پایدار مصالح سبز بام سبز تکنولوژی سبز