تأثیر مداخله شناختی – رفتاری بر حافظه‌ی فعال دانش آموزان نارساخوان

صغرا فهیمی¹ علیرضا خلیلیان² بهرام میرزائیان³

1) کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد
2) عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، نویسنده
3) عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری،گروه روان‌شناسی بالینی

محل انتشار : دومین کنفرانس بين‌المللی علـوم انسـانـی، روانـشـنــاسـی و علوم اجتمـاعی(2hpsconf.com)
چکیده :
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله‌ی شناختی-رفتاری بر حافظه‌ی فعال دانش آموزان نارساخوان اجرا گردید. این پژوهش ازلحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش۱۴ نفر از دانش‌آموزان نارساخوان پایه دوم که به مرکز مشکلات ویژه یادگیری قائم‌شهر مراجعه کردند، می‌باشد که بعد از انجام مصاحبه با مادران و پر کردن پرسشنامه‌ی جمعیت شناختی و اجرای آزمون هوشی تجدیدنظر شده‌ی وکسلر۴، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش علاوه بر13 جلسه‌ی 1 ساعته آموزش مربوط به دانش آموزان نارساخوان، 13 جلسه‌ی دیگر نیز مداخله‌ی شناختی-رفتاری را دریافت نمودند، گروه کنترل فقط 13 جلسه‌ی 1 ساعته آموزش مربوط به دانش آموزان نارساخوان را دریافت کردند. هر دو گروه به‌وسیله‌ی آزمون خواندن و نارساخوانی نما و آزمون حافظه‌ی فعال(برگرفته از آزمون هوشی وکسلر4) قبل از مداخله و پس از مداخله، مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، داده‌های آماری تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری، حافظه‌ی فعال دانش آموزان نارساخوان را بهبود بخشیده است. همچنین بهبود حافظه‌ی فعال سبب کاهش نارساخوانی دانش آموزان شده است.
کلمات کلیدی : حافظه‌ی فعال نارساخوانی مداخله‌ی شناختی-رفتاری.