تاثیر سازش یافتگی بر خودکارآمدی اجتماعی و اضطراب اجتماعی دانش آموزان

محمد رضا زمانی¹ رقیه آقازیارتی² اشرف السادات مهاجرانی³

1) کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران
2) کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش مدیرت مالی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران
3) کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی(2ibsconf.com)
چکیده :
کودکان برای مقابله با تنشهای زندگی و حفظ سلامت روانی خود به مهارتهایی نیاز دارند. آموزش مهارتهای مختلف بستر مناسبی برای خودکارآمدی کودکان برای غلبه بر تنشهای اجتماعی فراهم می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر سازش یافتگی بر خودکارآمدی اجتماعی و اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش در دسته تحقیقات توصبفی – پیمایشی و از شاخه علّی می باشد. در این مسیر داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه و از 253 نفر از دانش آموزان دختر در مدارس ابتدای ناحیه 2 اراک جمع آوری شده و سپس با بهره گیری از تکنیک معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قزاز گرفته است. در این راستا نتایج حاکی از تاثیر مثبت سازش یافتگی (تحصیلی ، اجتماعی، و عاطفی) بر خودکارآمدی اجتماعی ؛ و تاثیر منفی بر اضطراب اجتماعی می باشد. همچنین نتایج نشان داد که خودکارآمدی اجتماعی تاثیر منفی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان داشته است.
کلمات کلیدی : سازش یافتگی خودکارآمدی اجتماعی اضطراب اجتماعی